مباني انسان شناختي علامه حسن زاده آملي واستنتاج اصول وروشهاي تربيت اجتماعي ازآن

هدف پژوهش حاضر، استنتاج اصول وروشهاي تربيت اجتماعي ازديدگاه انسانشناختي علامه بااستفاده ازروش استنتاجي فرانكنا ازكتابهاي انسانشناختي ايشان است. پارادايم تحقيق، كيفي و نوع آن كاربردي است. نتايج نشان داد اصول تربيت اجتماعي ايشان عبارتنداز: تأثير متقابل فردواجتماع بريكديگر؛ وجود تفاوتهاي فردي درانسانها؛ پرورش قواي عقلاني انسان؛ ايجاد جامعه عقلاني انساني؛ تأثير متقابل علم وعمل بريكديگر؛ نوعدوستي ومهرباني بامردم؛ تكريم انسانها؛ تعاون وهمكاري بايكديگر؛ صله ارحام؛ عدالت طلبي ومبارزه باظلم وستم؛ اعتدال؛ آزادي واختيار(پرورش انسان آزاده)؛ مسئوليت پذيري؛ عدم طفره. روشهاي تربيت اجتماعي نيز عبارتنداز: دوري ازافراد طالح وپيوستن به افراد صالح؛ توجه به وسع وتوانايي انسانها؛ پيروي ازدستورات قرآن وائمه (پياده كردن قرآن درزندگي)؛ استفاده ازعلوم وتجربيات؛ تطهيرقوه خيال؛ استفاده ازاساتيد ومربيان خبره؛ الگوبرداري وتبعيت ازالگوي انسان كامل؛ تعليم وتأديب؛ بهره گيري ازعلم نافع وعمل صالح؛ محبت ونيكي بامردم؛ تواضع وفروتني باهمه مردم؛ احترام وقدرشناسي ازمردم؛ مشاركت بايكديگر؛ رسيدگي به خويشان و نزديكان؛ خودمعياري؛ اقتصاد وميانه روي درزندگي؛ بكارگيري دين درشناخت آزادي حقيقي؛ مخالفت باهواي نفس؛ انجام درست وظايف؛ تدريجي بودن تربيت اجتماعي؛ غنيمت شمردن زمان.