تاثير روش آموزشي يادگيري فعال مبتني بر فعاليت(ABAL) بر رضايت تحصيلي دانشجويان رشته حسابداري

اين مطالعه روش يادگيري فعال مبتني بر فعاليت(ABAL) و روش مبتني بر سخنراني( سنتي) را از منظر تاثير بر رضايت دانشجويان رشته حسابداري در درس حسابداري مالياتي  مورد بررسي قرار داد. اين بررسي بر روي دانشجوياني كه در نيمسال دوم سال تحصيلي 1401 -1400 درس حسابداري مالياتي را اخذ نموده بودند، انجام شد. نمونه مورد مطالعه بر اساس جامعه در دسترس انتخاب شده و شامل دو گروه دانشجوي درس حسابداري مالياتي جمعاً 102 نفر (51 نفر گروه آزمايش و 51 نفر گروه كنترل) از سه مركز آموزشي است كه هر دو گروه توسط يكي از پژوهشگران تدريس شده است. پس از آموزش با دو روش آموزشي مذكور، در پايان نيمسال، بوسيله پرسشنامه اي كه پايايي و روايي آن مورد تأييد قرار گرفت، رضايت تحصيلي دانشجويان از زيرمقياس هاي روش برگزاري كلاس، فرايند بازخورد و تسهيل آن و محتواي درس سنجيده شد. داده ها از طريق آزمون t مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه سطح رضايت تحصيلي دانشجويان گروه آزمايش (ABAL) در مقايسه با گروه كنترل( سنتي ) بيشتراست. اين نتيجه حاكي از آن است كه بهره گيري از روش هاي نوين آموزشي مي تواند رضايتمندي دانشجويان به عنوان مشتريان مراكز آموزشي را افزايش و در نهايت رقابت پذيري آن مراكز را تضمين نمايد.