تاثير كشش كوتاه مدت استاتيك و ديناميك بر تغييرپذيري كينماتيكي اندام تحتاني مردان فعال حين ركاب زدن

هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير كشش كوتاه مدت استاتيك و ديناميك عضلات بر تغييرپذيري كينماتيكي اندام تحتاني مردان جوان سالم فعال در حين ركاب زدن بود. تعداد 15 دانشجوي پسر تربيت بدني و علوم ورزشي از دانشگاه خوارزمي به صورت داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند. آزمودنيها در طي دو روز با اختلاف 48 ساعت در هر مراجعه به آزمايشگاه مراجعه كردند و در حالت‌هاي بدون كشش و پس از گذشت 2، 5 و 10 دقيقه از كشش استاتيك و ديناميك اطلاعات كينماتيكي اندام تحتاني آنها در 30 سيكل ركاب زدن دوچرخه ثابت در شدت كار 70 دور بر دقيقه توسط دوربين تحليل حركت با فركانس 50 هرتز ثبت شد. اطلاعات جابجايي و سرعت زاويه‌اي مفاصل ران، زانو و مچ پا براي ساختن سري زماني و محاسبه تغييرپذيري استخراج شدند. نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري تكراري نشان داد كه تفاوت معني‌داري در تغييرپذيري جابجايي و سرعت‌زاويه اي مفاصل ران، زانو و مچ پا در وهله‌هاي 2، 5 و 10 دقيقه بعد از كشش استاتيك و ديناميك وجود ندارد (0/05 P). با توجه به نتايج احتمالا مي‌توان در برنامه گرم كردن قبل از ركاب زدن يا انجام بازتواني روي دوچرخه ثابت از هر دو نوع كشش استاتيك و ديناميك به يك ميزان بهره برد.