تمرين ورزشي هوازي مادري بيان ژن PDK4 را در عضله اسكلتي تند و كند نسل اول فرزندان نر موش‌هاي صحرايي افزايش مي‌دهد

پژوهش‌هاي اخير نشان دادند كه محيط مي‌تواند اصلاح كنندۀ ژن‌ها از طريق اپي‌ژنتيك باشد، بر همين اساس مداخلۀ ورزش مي‌تواند منجر به تغيير بيان ژن در نسل‌هاي آينده گردد. از جمله عوامل مهم سوخت و ساز مي‌توان به PDK4 كه يك عامل اصلي چرخه پيروات دهيدروژناز است اشاره كرد. اين پژوهش اثر تمرين ورزشي مادري را بر بيان ژن PDK4 در عضلات نعلي و باز كننده طويل انگشتان پا در فرزندان نسل اول مورد بررسي قرار داد. 20 سر موش صحرايي نر نژاد اسپراگ داولي دو ماهه در 3 گروه تمريني قبل بارداري، حين بارداري و قبل و حين بارداري و يك گروه كنترل بدون تمرين ورزشي تقسيم شدند. گروه‌هاي تمريني به ترتيب تحت پروتكل 4 ،3 و 7 هفته اي تمرين هوازي قرار گرفتند. بعد از گذشت 2 ماه از تولد نوزادان، به طور تصادفي ساده از هر گروه 6 سر موش صحرايي نر به منظور نمونه‌برداري انتخاب شدند. آزمودني‌ها بوسيلۀ تركيب كتامين (mg/kg 90) و زايلوزين (mg/kg 10) بيهوش و بلافاصله عضلۀ نعلي و عضله طويل بازكننده انگشتان (EDL) براي بررسي برداشته شد. سنجش بيان ژن‌ها با روش Real time PCR انجام شد. با آزمون آماري فيشر، اختلاف بين گروه‌هاي تمريني و كنترل اندازه‌گيري شد. بيان ژن PDK4 فرزندان نسل اول تمامي گروه ها و عضلات به جز گروه تمرين قبل از بارداري و در عضله اسكلتي باز كننده طويل انگشتان پا، افزايش يافت. با توجه به نتايج به دست آمده به نظر مي‌رسد احتمالا تمرين ورزشي مادري با افزايش بيان ژن‌هاي متابوليكي مي‌تواند تنظيم متابوليكي نسل اول فرزندان را تحت تأثير قرار دهد.