ارتباط پاسخ سختي شرياني متعاقب مصرف گلوكز و فعاليت بدني با سطوح پايه ويتامين D در زنان و مردان غيرفعال

كمبود ويتامين D با بسياري از اختلالات عروقي ارتباط دارد؛ همچنين به دليل وابسته بودن پاسخ‌هاي سختي‌شرياني به فعاليت‌بدني و تغذيه، هدف بررسي ارتباط پاسخ سختي‌شرياني، متعاقب فعاليت‌ استقامتي و مصرف گلوكز با سطوح پايه ويتامين D در زنان و مردان غيرفعال بود. تحقيق از نوع مداخله اي و كارآزمايي بود و نمونه آماري را 88 نفر مرد و زن غيرفعال با دامنه سني 20 تا 45 سال تشكيل‌دادند. سختي‌شرياني به‌وسيله دستگاه VaSera-VS-2000 اندازه‌گيري شد همچنين ويتامين D خون و تركيب‌بدن نيز مورد ارزيابي قرار گرفت، سپس آزمودني‌ها 30 دقيقه با 65% حداكثر ضربان قلب فعاليت و پس از 30 دقيقه از اتمام فعاليت مقدار 75 گرم گلوكز مصرف كردند و 60 دقيقه پس از اتمام مصرف گلوكز نيز سختي شرياني دوباره اندازه‌گيري شد، همچنين قند خون در طي چهار مرحله اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر در سطح معناداري (0.05≥P) استفاده شد . بين سطوح پايه ويتامين D و تغييرات شاخص CAVI (Cardio-ankle vascular index) به فعاليت بدني و مصرف گلوكز در زنان ارتباط منفي و معني‌دار (0.01=P)  و (0/559=R ) و در مردان ارتباط مثبت و معني‌داري (0.05=P) و (0/413=R) وجود دارد. همچنين آزمون تحليل واريانس مكرر با كواريانت قرار دادن مقادير پايه ويتامين D در دو مرحله اندازه‌گيري شاخص CAVI در هر دو گروه زنان و مردان كاهش معني دار نشان‌داد(0.05≥P)  به‌نظر مي‌رسد سطوح پايه ويتامين D در پاسخ عروقي به فعاليت بدني و مصرف گلوكز مي‌تواند موثر باشد و عامل جنسيت نيز در نوع پاسخ افراد موثر است، با توجه به تحقيقات بسياركم، نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه ضروري است. نتيجه گيري: به نظر مي رسد، تمرينات هوازي با شدت هاي مختلف سبب بهبود سطوح SOD و TNF-α ميشود، گرچه شدت تمرين در تمرينات تناوبي عامل موثري در تغييرات سطوح هر دو متغير بوده است.