بررسي نقش هوش معنوي بر يادگيري سازماني (مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي امين)

هوش معنوي بيانگر هوش خاصي است كه اشاره به ظرفيت‌ها و تجربيات متفاوتي از انسان دارد كه با استفاده از آن صعودي به سمت بالا داشته باشد. هوش معنوي يكي از انواع هوش‌هاي چندگانه است كه به طور مستقل مي‌تواند رشد و توسعه يابد. به همين منظور اين پژوهش تلاش مي‌كند تا تاثير هوش معنوي بر توان يادگيري سازماني را بررسي كند. پژوهش حاضر از نوع توصيفي-پيمايشي بوده و محدوده‌ي جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر دانشجويان دوره كارشناسي ارشد دانشگاه علوم انتظامي امين است. براي جمع آوري داده‌هاي يادگيري سازماني از پرسشنامه استاندارد چيوا و همكاران و براي هوش معنوي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روش نمونه گيري تصادفي ساده بوده و تعداد نمونه آماري 87 نفر برآورد شده است كه براي افزايش تعميم پذيري 100 پرسشنامه توزيع گرديد. براي تعيين روايي پرسشنامه ها از روايي محتوا استفاده شده است كه در اختيار چند تن از استادان صاحب نظر قرار گرفت. سپس براي سنجش پايايي پرسشنامه ها، ضريب آلفاي كرونباخ توسط نرم افزار SPSS محاسبه شد كه برابر 915. بدست آمد كه مقدار مناسبي بود. همچنين به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار AMOS استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه با تغيير مولفه‌هاي هوش معنوي مي‌توان تغيير در مولفه‌هاي يادگيري سازماني را سنجيد به عبارتي مي‌توان گفت تقويت هوش معنوي مي‌تواند بر يادگيري دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي امين موثر و كمك كننده باشد.