شبيه‌سازي المان محدود مشخصات ناپيوستگي سطحي در عملكرد روسازي انعطاف‌پذير ترك‌خورده در اثر بارگذاري ديناميكي

وجود ترك روي آسفالت يكي از متداول ترين عوامل خرابي در روسازي‌هاي آسفالتي است. از اين‌رو، مدل‌سازي عوامل مؤثر بر آن و همچنين بررسي تأثير درزگيري بر بهبود عملكرد آسفالت مي‌تواند در مديريت منابع مالي و بهره وري هرچه بيشتر مؤثر باشد. اين پژوهش با هدف بررسي عددي مشخصات ناپيوستگي سطحي در عملكرد روسازي آسفالتي ترك‌خورده در اثر بارگذاري ديناميكي انجام شد. در اين تحقيق ابتدا نمونه‌هاي آسفالتي با ناپيوستگي تعميرشده و تعميرنشده در نرم‌افزار آباكوس مدل‌سازي و سپس آزمايش‌ خزش ديناميكي و آزمايش‌ خستگي در اين نـرم‌افزار شبيه‌سازي شدند. براي اعتبارسنجي شبيه‌سازي انجام‌شده، آزمايش خزش ديناميكي و خستگي بر روي نمونه هاي آسفالتي ساخته شده، انجام گرفت. سپس نتايج آزمايش‌ها با نتايج شبيه‌سازي نرم‌افزار مقايسه گرديد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه شبيه‌سازي آزمايش خزش ديناميكي نتايج بزرگ‌تري را به نسبت آزمايش در واقعيت به دست داده است. از طرفي، نتايج شبيه‌سازي نمونه‌هاي تعميرنشده تفاوت بيشتري با نتايج آزمايش، نسبت به نمونه‌هاي تعميرشده، داشته است. علاوه بر اين در نتايج شبيه‌سازي آزمايش خستگي مشاهده مي‌شود كه جواب‌هاي به‌دست ‌آمده از بارگذاري مستطيلي به ‌اندازه %۳۵ بيشتر از شبيه‌سازي با بارگذاري نيمه‌سينوسي است. همچنين نتايج بيانگر اين است كه اثر درزگيري بر رفتار شيارشدگي و خستگي بتن آسفالتي، با توجه به ابعاد ترك و تركيب دانه‌بندي مي‌تواند مطلوب يا غيرمطلوب باشد. حسن مدل‌سازي، امكان‌پذير شدن بررسي حالات و اثر عوامل مختلف بر عملكرد روسازي، بدون نياز به ساخت نمونه و آزمايش در شرايط آزمايشگاهي است، زيرا به كمك آن مي‌توان به نتايج تقريبي دست يافت.