رديابي ويروس لكه سفيد در منابع وحشي سايت پرورش ميگو بويرات استان بوشهر

بيماري هاي ميگو يكي از محدوديت هاي عمده براي افزايش توليد ميگو هستند و عامل بيماري لكه سفيد مهم ترين ويروس بيماري‌زا در ميگوها مي باشد كه سبب بروز خسارت جبران ناپذيري به صنعت پرورش ميگو شده است. از اين رو هدف از انجام مطالعه حاضر، رديابي ويروس لكه سفيد در منابع وحشي سايت پرورش ميگوي بويرات استان بوشهر بود. مطالعه حاضر در مجتمع پرورش ميگوي بويرات استان بوشهر با نمونه برداري از منابع وحشي در مراحل آماده سازي، پرورش و برداشت از استخرها انجام شد. از 20 نمونه منبع وحشي جمع آوري شده شامل سه نمونه ميگوي هرز، يك نمونه ماهي حسون، يك نمونه ماهي گمگام، ده نمونه خرچنگ گلي، دو نمونه خرچنگ آبي و دو نمونه پست لارو ميگوي وانامي استخراج DNA صورت پذيرفت و تشخيص ويروس لكه سفيد با آزمايش PCR انجام گرديد. نتايج بدست آمده در مطالعه حاضر حاكي از آن بود كه بيشترين موارد مثبت به ترتيب مربوط به مرحله پرورش (83/3 درصد) و مرحله برداشت (28/6 درصد) بود و در مرحله آماده سازي فراواني بيماري صفر درصد بود. در مجموع 35 درصد موارد (ميگوي هرز، خرچنگ آبي كوچك و خرچنگ گلي كوچك) به بيماري لكه سفيد آلوده بودند. بيشترين فراواني آلودگي به ويروس مذكور به ترتيب در ميگوي هرز (100 درصد)، خرچنگ آبي كوچك (100 درصد)، و خرچنگ گلي كوچك (33/3 درصد) بود. در مجموع بين تمامي گونه هاي مورد مطالعه، 25 درصد آلودگي به بيماري لكه سفيد مشاهده شد. با توجه به نتايج به دست آمده در مطالعه حاضر، جهت جلوگيري از آلودگي در استخرهاي پرورش ميگو استفاده از روش هاي مديريتي مختلف جهت جلوگيري از ورود منابع وحشي به استخرها توصيه مي شود.