تأثير تيمار محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي و تراكم كاشت بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام لوبيا قرمز (Phaseolus vulgaris L.) در كرج

به‌منظور بررسي تأثير محلول‌پاشي با ريزمغذي و تراكم بوته بر عملكرد و اجزاء عملكرد دو ژنوتيپ لوبيا قرمز، آزمايشي به‌صورت كرت يك بار خردشده فاكتوريل و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران (كرج) در سال زراعي 1394 اجرا شد. محلول‌پاشي به‌عنوان فاكتور اصلي در چهار سطح شامل شاهد محلول‌پاشي با آب، محلول‌پاشي دو در هزار سولفات آهن، محلول‌پاشي دو در هزار سولفات روي و محلول‌پاشي توأم سولفات آهن و روي هركدام دو در هزار و سطوح مختلف تراكم شامل 20، 30 و 40 بوته در مترمربع و دو ژنوتيپ لوبيا (رقم اختر و لاين D81083) به‌صورت فاكتوريل تحت عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج آزمايش نشان داد كه محلول پاشي نسبت به عدم كاربرد آن، به‌ترتيب موجب افزايش 32.12 و 30.47 درصدي عملكرد دانه در لاين D81083 و رقم اختر شد. همچنين محلول‌پاشي هم زمان كود ريزمغذي آهن و روي، به‌طور معني‌داري سبب افزايش صفات مورد بررسي در هر دو ژنوتيپ مورد مطالعه شد. بين تراكم هاي 30 و 40 بوته در مترمربع رقم اختر، تفاوت معني داري از لحاظ عملكرد دانه وجود نداشت، اما در تراكم 30 بوته در مترمربع، لاين  D81083 عملكرد بالاتري نسبت به دو تراكم ديگر داشت. در كل نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد دانه از تيمار محلول‌پاشي هم زمان آهن و روي در لاين  D81083 با تراكم 30 بوته در مترمربع به‌دست آمد.