تأثير تنش آبي بر عملكرد، اجزاي عملكرد و تسهيم مواد فتوسنتزي رقم‌هاي جو (Hordeum vulgare L.) در مرحله زايشي

به‌منظور بررسي اثر تنش آبي در مرحله گلدهي بر انتقال مجدد ماده خشك از بخش هاي گوناگون ساقه جو، آزمايشي در سال زراعي 98-1397 به صورت كرت هاي خردشده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. كـرت هاي اصلي شامل دو سطح آبياري (آبياري كامل و قطع آبياري در مرحله گلدهي) و كرت هاي فرعي شـامل چهار رقـم جو (سهند، بهمن، ماكوئي و والفجر) بودند. نتايج نشان داد كه وزن هزار دانه رقم ها در شرايط تنش آبي نسبت به آبياري كامل، 21.45 درصد كاهش داشت. بالا ترين عملكرد دانه به رقم بهمن در شرايط آبياري كامل و رقم سهند در شرايط تنش آبي تعلق داشت و رقم ماكويي با 23.55 درصد كاهش در عملكرد دانه، نسبت به بقيه رقم ها؛ بيشترين كاهش را در شرايط تنش آبي داشت. بيشترين كاهش عملكرد زيستي مربوط دررقم بهمن و ماكويي مشاهده شد. با اعمال تنش رطوبتي، ميزان انتقال مجدد در تمام بخش ها و ميان گره هاي ساقه افزايش داشت و بين رقم هاي گوناگون در ميزان انتقال مجدد از بخش هاي گوناگون ساقه تفاوت هايي وجود داشت، به نحوي‌كه در مورد رقم هاي والفجر و سهند، ميزان انتقال پنالتيميت بالاتر از پدانكل بود و رقم هاي بهمن و ماكويي، ميزان انتقال مجدد بالايي از پدانكل و ميان گره هاي زيرين ساقه داشتند. كارايي انتقال مجدد ميان گره هاي زيرين ساقه در تمام رقم هاي مورد مطالعه غير از رقم والفجر، بالاترين مقدار را نسبت به كارايي انتقال مجدد پنالتيميت و پدانكل در شرايط تنش داشت. به‌طوركلي با در نظر گرفتن شاخص هاي عملكرد و ميزان انتقال مجدد مواد فتوسنتزي، ارقام بهمن و سهند به عنوان رقم هاي مناسب جو به ترتيب در شرايط آبياري كامل و تنش آبي شناسايي شدند.