كارايي روش‌هاي تلفيقي در مبارزه با علف‌هرز كاتوس (Cynanchum acutum L.) در مزارع نيشكر

كاتوس (Cynanchum acutum L) از علف‌هاي چندساله و مهاجمي است كه طي يك دهه‌ گذشته، بسياري از مزارع نيشكر خوزستان را به تصرف خود در آورده است. مطالعه پيشِ‌رو، به‌منظور دستيابي به روشي كارآمد در مهار اين علف‌هرز طي سال زراعي 1398-1397 صورت گرفت. آزمايش به‌صورت كرت هاي دو بار خرد شده و در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي، در سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل عامل اصلي در پنج سطح با كاربرد پيش‌رويشي علف‌كش‌هاي متري‌بيوزين،  متازاكلر+كوئين‌مراك،  پنديمتالين، ايندازيفلام و استوكلر، عامل فرعي اول داراي سه سطح وجين علف‌هرز شامل اعمال وجين (كف‌بري) يك نوبت (هفته چهارم پس از سمپاشي پيش رويشي)، وجين دو نوبت (هفته چهارم و هشتم پس از سمپاشي) و  بدون وجين و عامل فرعي دوم شامل كاربرد پس‌رويشي علف كش ها در سه سطح شامل توفوردي + ام سي پي آ، اختلاط توفوردي+ام‌سي‌پي‌آ و متري‌بيوزين و بروموكسينيل + ام‌سي‌پي‌آ بودند. نتايج نشان داد كه استفاده مجزا از دو علف كش‌ پيش‌رويشي پندي‌متالين و ايندازيفلام، اجراي دو نوبت وجين و كاربرد پس‌رويشي اختلاط علف‌كش‌هاي توفوردي+ام‌سي‌پي‌آ و متري بيوزين با ميانگين ‌96 درصد، بيشترين كارايي را در كاهش وزن‌ خشك كاتوس داشتند. اعمال تيمارهاي اشاره شده به‌ترتيب با 7/104، و 9/102 تن در هكتار پس از تيمار شاهد وجين با نزديك به 110 تن در هكتار، موجب دستيابي به بيشترين عملكرد كمي نيشكر شدند. با وجود اين، تيمارهاي آزمايش تأثير معني‌داري بر خصوصيات كيفي نيشكر نشان نداد.