تأثير تراكم‏هاي مختلف كاشت بر عملكرد، اجزاي عملكرد و درصد پروتئين دو رقم سورگوم دانه‏ اي در استان البرز

به‌منظور بررسي اثر تراكم بوته بر عملكرد و اجزاي عملكرد دو رقم سورگوم دانه ‎اي ،آزمايشي در سال 1388 در شمال غربي كرج اجرا شد. در اين آزمايش، دو رقم (پيام و كيميا) و چهار سطح تراكم گياهي (100، 150، 200 و 250 هزار بوته در هكتار) به ‎صورت فاكتوريل و در قالب طرح بلوك‎هاي كامل تصادفي در چهار تكرار مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه بالاترين عملكرد زيستي، عملكرد دانه و پروتئين در واحد سطح، درصد پروتئين، عملكرد دانه در بوته و تعداد دانه در پانيكول، در رقم كيميا و بالاترين وزن هزار دانه، در رقم پيام مشاهده شد. افزايش تراكم منجر به افزايش عملكرد دانه، پروتئين وزيستي و تعداد پانيكول در مترمربع شد؛ به ‎طوري‎كه بيشترين عملكرد دانه و پروتئين به‌ترتيب با ميانگين 7924.01 و 913.17 كيلوگرم در هكتار، در تراكم كاشت 250 هزار بوته در هكتار به‌دست آمد. افزايش تراكم باعث كاهش تعداد دانه در پانيكول و وزن هزار دانه شد، ولي روي درصد پروتئين تأثيري نداشت. بر اساس نتايج اين آزمايش، براي دستيابي به بيشينه عملكرد و پروتئين دانه، ارقام كيميا و پيام با تراكم 250 هزار بوته در هكتار قابل توصيه است.