پيشراني پايداري سلامت در تحقق عدالت اجتماعي در گام دوم انقلاب با تأكيد بر كاركرد سياست‌گذاري

مقدمه: سلامت، جزئي ضروري از توانمندي‌هاي انسان است كه براي پيشرفت به آن نياز دارد و بدين منظور، كشورهاي مختلف با استفاده از نظام‌هاي سلامت خود به دنبال تأمين سلامت و پاسخگويي به انتظارات مردم در تمامي زمينه‌هاي مرتبط با فراهم‌سازي خدمات بهداشتي و درماني هستند. سياست‌گذاري سلامت به‌عنوان يكي از ابعاد سياست‌گذاري اجتماعي محسوب مي‌شود كه دولت‌ها جهت تحقق عدالت اجتماعي به آن توجه مي‌نمايند. اين مقاله ضمن توجه به اهداف گام دوم انقلاب اسلامي در ارتباط با تحقق عدالت اجتماعي، نقش اصل پايداري در سياست‌گذاري سلامت از طريق ارزيابي تجربه طرح تحول سلامت بررسي‌شده است. روش كار: اين مطالعه با رويكرد كيفي انجام‌شده است. داده‌ها از طريق مصاحبه با سياست‌گذاران، بررسي مستندات سياستي و تحليل تجارب ساير كشورها جمع‌آوري گرديده است و با استفاده از روش تحليل چارچوبي، تجزيه‌وتحليل شده است. يافته‌ها: در بعد تأمين مالي سلامت، توجه به تعادل منابع و مصارف به‌عنوان عامل حياتي در تحقق پايداري تلقي مي‌شود كه پيامدهاي آن عدالت در توزيع منابع بين ارائه‌كنندگان خدمات سلامت و ايجاد عدالت در دسترسي و بهره‌مندي مردم از خدمات بهداشتي و درماني خواهد بود. بر اين اساس پايداري در سياست‌گذاري سلامت به‌عنوان پيشراني جهت تحقق اهداف گام دوم انقلاب اسلامي در بعد عدالت اجتماعي محسوب مي‌گردد. نتيجه‌گيري: به‌منظور تحقق همه‌جانبه عدالت در گام دوم انقلاب اسلامي و با توجه به اينكه پايداري به‌عنوان يكي از پيش‌نيازها و زيرساخت تحقق عدالت اجتماعي محسوب مي‌گردد، دولت‌ها موظف هستند به‌گونه‌اي به طراحي، تدوين و اجراي سياست‌هاي حوزه سلامت بپردازند كه موجب تأمين پايداري در نظام سلامت كشور گردد.