طراحي و اعتبارسنجي الگويي براي سازگاري پرستاران زن با شرايط پاندمي كرونا؛ رهيافت تحليل مضمون

مقدمه: پرستاري به عنوان حرفه‌اي سرشار از استرس و هيجاني در نظر گرفته شده ‌است. اين روزها بخاطر شيوع كوويد-19، رايج‌ترين واكنش ‌هيجاني كه پرستاران با آن درگير هستند، اضطراب است. تحقيق حاضر نيز با هدف طراحي و اعتبارسنجي الگويي براي سازگاري پرستاران با شرايط پاندمي كرونا انجام گرفت. روش كار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، اكتشافي و از لحاظ نوع، توصيفي است كه به روش ميداني در دو مرحله‌ي كيفي و كمّي اجرا گرديد. نمونه‌ي آماري در مرحله اول 20 نفر از پرستاران زن كه به شيوه هدفمند با روش ارجاع زنجيره‌اي (روش گلوله‌برفي) انتخاب گرديد. در مرحله دوم تعداد 274 نفر از پرستاران زن شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي استان اردبيل كه به صورت تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطّلاعات در مرحله اول، مصاحبه‌ي نيمه‌ساختاريافته و در مرحله دوم، پرسشنامه محقق‌ساخته منتج از مرحله اول بود. براي تجزيه و تحليل اطلاعات در مرحله اول، از روش تحليل مضمون و نرم‌افزار Atlas-ti در شش گام و در مرحله دوم نيز از آزمون تحليل عاملي تأييدي و از نرم‌افزار Smart PLS نسخه 3 استفاده گرديد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش، 6 مؤلفه‌ي اصلي؛ سازگاري ظرفيتي با ضريب 0/890، بازتواني با ضريب 0/865، ارتباطات با ضريب 0/705، سازگاري معنوي با ضريب 0/894، سازگاري بهداشتي با ضريب 0/741، سازگاري رواني با ضريب 0/859 و 24 مؤلفه‌ي فرعي به عنوان ابعاد سازگاري پرستاران با شرايط پاندمي كرونا شناسايي شدند. نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش، سازگاري معنوي بيشترين ميزان تأثيرگذاري را در الگوي طراحي‌شده داشته است. بنابراين لازم است مسائل و مشكلات معنوي پرستاران بيشتر مورد توجه قرار گيرد.