تاملي بر يافته‌هاي گزارش «رسانه» هيئت ويژه گزارش ملي سيلاب‌ها: يك مقايسه تطبيقي

در اين مقاله، نتايج گزارش كارگروه اجتماعي، فرهنگي و رسانه هيئت ويژه گزارش ملي سيلاب‌ها در خصوص عملكرد مطبوعات، خبرگزاري‌ها، راديو و تلويزيون، شبكه‌هاي اجتماعي و روابط عمومي‌ها در مديريت بحران سيلابهاي سال 98 ارزيابي و به صورت مقايسه‌اي مطالعه شده است. روش، اسنادي و از نوع «مروري» با رويكرد مقايسه‌اي در داخل و خارج از كشور بوده است. ارزيابي نتايج گزارش مذكور و مقايسه آن با ديگر مطالعات مشابه داخلي در ايران حاكي از آن است كه اگرچه جنبه‌هاي مهمي از «مديريت بحران» با محوريت مخاطرات طبيعي در عرصه نظري– تحليلي، سياستگذاري و ارائه مدل و نيز تحقيقات تجربي مبتني بر محوريت نقش رسانه‌هاي مختلف در مراحل سه‌گانه بحران به صورت پراكنده و منفك همواره مورد توجه بوده، اما نكته متمايز و برجسته گزارش «رسانه» هيئت ويژه گزارش ملي سيلاب‌ها، پرداختن همه‌جانبه به رسانه‌ها در سه مرحله پيش، حين و پس از بحران بوده است. همچنين مقايسه با يك نمونه خارجي در رابطه با پژوهش زلزله 2015 نپال، نقاط اتصال خوبي را با گزارش «رسانه» هيئت ويژه گزارش ملي سيلابها نشان مي‌دهد كه از جمله آنها مي توان به «عدم تمهيدات لازم براي مواقع بحراني توسط رسانه‌ها»، «ضرورت تعامل بين مسئولان و روزنامه‌نگاران»، «سطح ضعيف آموزش رسانه‌ها»، «عدم حمايت مناسب دولت از زيرساختهاي رسانه‌اي و نيز روزنامه‌نگاران»، «فقدان آموزش روزنامه‌نگاري بحران» و «نگاه سطحي رسانه‌ها به رويدادها» اشاره كرد. اگر پيشنهادهاي گزارش مذكوردر سطوح مختلف مديريتي اجرايي گردد، مي‌توان انتظار داشت سازمانها و رسانه‌هاي ايراني در بحرانهاي بعدي بتوانند بر اساس ساختار و ماهيت خود، نقش موثرتري ايفا كنند.