‌اثرات توسعه مزارع كوچك مقياس پرورش ماهيان خاوياري بر كيفيت پساب منطقه (مطالعه موردي: مزارع پرورش ماهيان خاوياري در شهرستان آستارا و تالش)

اين مطالعه در مزارع پرورش ماهيان خاوياري در حاشيه سواحل درياي‌خزر در استان گيلان انجام گرفت.  هدف بررسي كيفيت آب ورودي و پساب خروجي تعداد 6 مزرعه بود. نمونه‌برداري از فروردين تاآذر ماه سال 1398 انجام شد. پارامتر كدورت به‌وسيله دستگاه كدورت‌سنج، كل موادجامد محلول به‌وسيله TDS متر، ارتو فسفات و فسفات كل به‌وسيله روش اسكوربيك اسيدآنتي مونيل تارتارات، آمونيم به‌وسيله تقطير اوليه نسلريزاسيون، نيترات با روش احياكادميوم، اكسيژن محلول با روش وينكلر، باكتري‌هاي كليفرم به‌وسيله MPN، روغن وچربي به روش وزن‌سنجي و ديگر پارامترها با روش‌هاي استاندارد اندازه‌گيري شدند. در تمامي مراكز تفاوت معني‌داري در ميانگين پارامترها مشاهده شد. ميانگين فسفات مزارع 0/05± 0/17ميلي‌گرم بر ليتر محاسبه شد كه از استاندارد سازمان بهداشت جهاني به مراتب بالاتر بود همچنين ميانگين كدورت پساب مزارع (1/60± 29/69 Ntu) نيز مقداري به مراتب بيشتر از حد استانداردهاي EPA و WHO را نشان داد. همچنين با توجه به نتايج به‌دست آمده ميانگين كل جامدات محلول در آب مقاديري به مراتب بيشتر از حد استاندارد سازمان بهداشت جهاني را با ميانگين87/70±4466/07 (ميلي‌گرم بر ليتر) نشان داد. از ديگر پارامترهاي مورد توجه در بررسي حاضر ميانگين تعداد باكتري‌هاي كلي‌فرم در پساب بود كه مقادير بالايي را نسبت به استاندارد نشان دادند. بر اساس نتايج، تصفيه پساب قبل از انتشار آن به محيط‌هاي آبي توصيه مي‌شود كه علاوه بر كاهش انتقال الودگي ميكروبي، به حداقل رساندن خطر يوتريفيكاسيون و كاهش اثرات بر سلامت موجودات آبزي را ناشي مي‌شود.