بررسي آسيب‌هاي بافت‌شناسي فلزات سنگين مختلف بر روي ماهي قنات (Capoeta fusca)

يكي از مهم ترين آلاينده هاي منابع آب، فلزات سنگين مي باشد. توسعه فعاليت هاي صنعتي و كشاورزي منجر به توزيع گسترده آن ها در محيط شده و نگراني‌هايي را در مورد اثرات بالقوه آن‌ها بر اكوسيستم و سلامت انسان ايجاد كرده است. اين پژوهش با هدف بررسي آسيب هاي بافت شناسي فلزات سنگين كروم، كادميوم، كبالت و مس بر روي ماهي قنات مي باشد. در اين پژوهش سياه ماهي (Capoeta fusca) در 5 گروه 10 قطعه اي (يك گروه كنترل) در معرض غلظت زيركشندگي كلريدهاي كروم، كادميوم، كبالت و مس  به مدت 28 روز قرار گرفتند و پس از پايان 28 روز سه قطعه ماهي به‌صورت تصادفي از هر گروه تيمار برداشته و تشريح شدند. آسيب هاي بافت شناسي در آبشش ماهيان در معرض كلريد كبالت شامل اودما، همجوشي و كوتاه شدن لاملاهاي ثانويه مي باشد در بافت روده برخي از آسيب هاي بافت شناسي به ‌دليل قرار گرفتن در معرض كلريد هاي كروم، كادميوم، كبالت و مس شامل تورم سلول هاي گابلت، افزايش تعداد سلول هاي گابلت، تخريب ويلي و گسترش ساختار ويلي مي باشد. شدت  آسيب هاي بافت شناسي در روده ماهيان در معرض كلريد مس بيشتر از ماهيان در معرض كلريد هاي كروم، كادميوم و كبالت مي باشد. غلظت هاي زيركشندگي فلزات سنگين مختلف مي تواند اثرات نامطلوبي بر بافت آبشش و روده سياه ماهي داشته باشد كه شدت آن با گذشت زمان افزايش مي يابد.