جستاري در تحقق تاب‌آوري محلات شهري مبتني بر استانداردهاي بين‌المللي ايزو براي شهرها و جوامع پايدار مطالعه موردي: محله مقدم، منطقه 17 تهران

شهرها به‌طور فزاينده‌اي با شوك‌هايي ازجمله حوادث شديد طبيعي يا انساني روبرو هستند كه منجر به رخ دادن بحران مي‌شود. براي رفع بحران و مشكلات ناشي از آن راهبرد تاب‌آوري مطرح‌شده است. براي ارزيابي ميزان تاب‌آوري تاكنون شاخص‌هايي ارائه‌شده كه بعضاً قابليت سازگاري، قياس در همه شهرها و تداوم كارايي در گذر زمان را نداشته‌اند، لذا سازمان ايزو استانداردهاي بين‌المللي شهرها و جوامع پايدار (ايزو 37120، 37122) و شهرهاي تاب‌آور (ايزو 37123) را به‌صورت يكپارچه باهدف رديابي و نظارت بر پيشرفت شهرهاي تاب‌آور و همسو با چارچوب سنداي براي كاهش خطر بحران و اهداف توسعه پايدار تدوين نموده است. پژوهش حاضر توسعه‌اي كاربردي بوده و طي آن تاب‌آوري محله مقدم، منطقه 17 تهران ازلحاظ انطباق با استانداردهاي بين‌المللي ايزو براي شهرها و جوامع تاب‌آور (ابعاد حكمروايي، برنامه‌ريزي شهري و تأمين مسكن) رديابي شده است. شاخص‌هاي تاب‌آوري در قالب پرسشنامه‌هاي نيمه ساختاريافته و مصاحبه تنظيم و داده‌هاي از طريق جامعه آماري پژوهش (مجموعه مديريت شهري، متخصصان و كارشناسان خبره و آگاه حوزه مديريت بحران) گردآوري و نقشه‌هاي تحليلي بر اساس ابعاد تاب‌آوري تهيه‌شده است. نتايج پژوهش نشان‌دهنده تاب‌آوري متوسط محله در بعد حكمروايي و تاب‌آوري ضعيف در ابعاد برنامه‌ريزي شهري و تأمين مسكن (سازه‌هاي آسيب‌پذير در مواجهه با مخاطرات با ريسك بالا، ساختمان‌هاي مسكوني نامنطبق با آيين‌نامه‌ها و استانداردهاي ساختماني، زمين‌هاي داراي پوشش كف نامتخلخل و نفوذناپذير و كمبود ارائه خدمات ضروري داراي طرح مصوب تداوم كسب‌وكار) بوده و در اولويت اقدام براي بهبود تاب‌آوري مي‌باشد.