تحليل نقش فضاهاي باغشهري بر حاكميت غذايي پايدار مطالعه موردي: باغشهرهاي شهر زنجان

فضاي باغشهري به‌عنوان «شبكه ايمني» و تأمين غذاي ثانويه و تضمين منابع غذايي محلي در مواقع بحران‌هايي مانند همه‌گيري كوويد-19 كه زنجيره‌هاي تأمين جهاني به‌شدت تحت تأثير قرارگرفته است، نقش مهمي دارد. بنابراين هدف پژوهش بر اساس مباحث پيشين، آغاز راهي است در پاسخ به اين مسئله كه نقش فضاهاي باغشهري بر حاكميت غذايي پايدار چگونه تفسير مي‌شود. تحقيق حاضر ازلحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ روش از نوع طرح تحقيق با مدل ساختاري- تفسيري است كه به جهت اهميت بيشتر داده‌هاي كيفي به‌عنوان طرح تحقيق آميخته اكتشافي محسوب مي‌گردد. گردآوري داده‌ها به‌صورت مطالعات پيمايشي و كتابخانه‌اي انجام شد. جامعه آماري تحقيق شامل 140 خانوار از پاسخ‌دهندگاني بودند كه خود را مالك باغشهر معرفي كردند و تعداد نمونه برحسب شرايط همكاري 35 مالك باغشهري و عمدتاً مالكين باغ بوده است. روش نمونه‌گيري برحسب نمونه‌گيري احتمالي از نوع تصادفي ساده بوده است. يافته‌ها نشان داد براي دستيابي به يك مكانسيم منسجم در ارائه «حكمروايي غذا بر اساس نظام باغشهري»، نيازمند تقويت مديريت منابع آب در حوزه‌هاي توسعه و افزايش راندمان در توليد كشاورزي از طريق وجود خلاقيت و نوآوري در كشاورزان مي‌باشيم. چالش‌هاي ديگري كه بر كشاورزي موفق شهري تأثير مي‌گذارد شامل ناامني مالكيت زمين، تضادهاي كاربري زمين، دسترسي به آب، چارچوب‌هاي نظارتي ضعيف براي حمايت از كشاورزي و منابع مالي ناكافي براي نگهداري يا راه‌اندازي يك باغ توليدي مي‌باشد. علي‌رغم يافته‌هاي ما از سهم ضعيف باغ شهر در نظام توليدي؛ حمايت از امنيت غذايي و تنوع غذايي در درون اين فضاها در آينده نزديك مصاف با چالش جهاني و ملي ارزشمند خواهند بود.