الگويابي حكمروايي شايسته شهري در ابعاد فضايي- سياسي كلان‌شهر تهران

رشد شهرنشيني در تهران يك پديده سياسي- فضايي است كه مي‌بايست با توجه به هدف براي ارائه الگوي مناسب حكمروايي شايسته شهري در بعد فضايي- سياسي شهر، الگويي مناسب در نظر گرفته شود. با توجه به شاخصه‌هاي حكمروايي شايسته شهري، عدالت و مشاركت مي‌تواند به‌عنوان عواملي بنيادين در جهت پيشرفت و عدالت فضاي شهري حركت نمايد. روش پژوهش جهت پاسخ به پرسش اصلي تحقيق، روش آميخته (كمي– كيفي) مي‌باشد. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از روش تركيبي (كتابخانه‌اي و ميداني) انجام مي‌پذيرد. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از نرم‌افزار SPSS استفاده خواهد شد. همچنين براي الگويابي حكمروايي شهري از پرسشنامه كه توسط متخصصان حوزه شهري تكميل‌شده است، بهره گرفته شد. اين داده‌ها با استفاده از طيف ليكرت ارزش‌گذاري و درنهايت؛ با استفاده از آزمون‌هاي آماري T تك نمونه‌اي و روش تحليل عاملي انجام گرفت. نتايج گوياي آن است كه از ميان شاخص‌ها، عدالت، برابري و مشاركت در شهر تهران نسبت به ساير شاخص‌ها وضعيت بهتري را نشان مي‌دهد و شاخص‌هاي شفافيت، قانون محوري و پاسخگويي از ديد متخصصان كمتر از حد متوسط ارزيابي ‌شده‌اند. ازاين‌جهت داراي وضعيت خوبي نمي‌باشند. درنهايت الگوي حكمروايي شايسته شهري مي‌تواند نظريه‌اي جديد در پاسخگويي به انتظارات و مسئوليت‌هاي جديد باشد و يك سند مديريتي مناسب براي مسئولان باشد كه به كمك آن بتوانند به توسعه پايدار شهري دست يابند.