توسعۀ سازوكار تقسيم‌كار ملي براي آغاز فرايند اجراي الگوي پيشرفت

شتاب تحولات در عرصه‌هاي تمدني علمي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي موجب شده است كه دستيابي به پيشرفت، يك فرايند از پيش‌طراحي‌شدۀ مبتني بر آينده‌پژوهي و مشاركتي باشد. در فرايند پُرچالش، فرصت‌ها و موجودي‌هاي كشورها به اندازه‌اي نيست كه با ميل خويش حركت كنند و به مقصد برسند. تمامي الزامات مسير پيشرفت در آنِ واحد و در يك برهۀ مشخص، اهميت و اولويت هم‌تراز ندارند. يك معيار و سازوكار قابل توصيه براي همه ملت‌هاي پيشرفت‌جو اين است كه از سرمايه‌ها و منابع تمدني علمي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و نمادين خود با حداكثر كارايي و اثربخشي، بهره‌برداري كنند. چنين توصيه‌اي براي كشور ما، ورود همه دارائي‌ها و داشته‌هاي تمدني مادي و معنوي در فرايند پيشرفت است. در اين مقاله، با رويكرد ارشادي مثبت‌گرا و استفاده از اسناد و تجارب و كاربست تفكر سيستمي، سازوكاري براي تقسيم‌كار ملي براي شروع فرايند اجراي الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، توسعه داده شده است. با استناد به سرنوشت اسناد ملي موجود، بدون تمهيد دقيق و قابل پايش شرايط، اقدامات و تدابير، حركت در چارچوب الگوي موجود، دشوار يا حتي غيرممكن، خواهد بود. براساس سازوكار ارائه‌شده در اين مقاله، با استفاده از روش‌هاي تجزيه‌وتحليل سيستم‌ها، مديريت فرايند و مديريت پروژه، الگوي اسلامي ايراني پيشرفت به‌مثابه يك «سيستم جامع»، اولاً بايد به چندين «سيستم»، «زيرسيستم» و «فعاليت» معنا‌دار تجزيه و تقسيم شود، ثانياً نهادهاي ملي «اصلي» و «همكار» متولي اجراي هر يك از سيستم‌ها، زيرسيستم‌ها و فعاليت‌ها تعيين گردد، ثالثاً يك «جدول زماني منعطف» براي اجرا، پايش و گزارش عملكرد هر يك از فعاليت‌ها طراحي و مستقر شود.