عوامل بازدارنده توسعه زنجيره ارزش سيب‌زميني دراستان همدان از ديدگاه توليدكنندگان

تحقيق حاضر با هدف شناسايي عوامل بازدارنده توسعه زنجيره ارزش سيب‌زميني در استان همدان انجام شد. اين تحقيق از نوع پيمايشي و توصيفي بود. جامعه آماري پژوهش، شامل سيب‌زميني‌كاران استان همدان بود كه از اين ميان 386 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه بود كه روايي آن بر اساس نظرات تيم تحقيق تأييد شد و پايايي آن با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ 0.722 ارزيابي و تأييد شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS26 و روش تحليل عاملي اكتشافي تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد، شش عامل بازدارنده توسعه زنجيره ارزش سيب‌زميني در استان همدان به ترتيب عبارت‌اند از مشكلات و موانع آموزشي- ترويجي، زيرساختي، تأمين نهاده، مديريتي، اقتصادي و زيست‌محيطي كه اين عوامل در مجموع 60.22 درصد از واريانس كل را تبيين نمودند. مهم‌ترين موانع به ترتيب بالاترين ميانگين شامل، قيمت بالاي كود، قيمت بالاي بذر، هزينه بالاي بسته‌بندي، عدم ثبات قيمت، قيمت بالاي ماشين‌آلات، كاهش كيفيت خاك و وجود مشكل آب در منطقه سيب‌زميني بودند. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده، سياست‌گذاري، برنامه‌ريزي، سرمايه‌گذاري، نظارت بر روند فعاليت‌هاي مختلف و به روز كردن فن‌آوري‌هاي مورد استفاده در حلقه‌هاي مختلف زنجيره ارزش، از سازو كارهايي است كه مي‌تواند با مشاركت دولت و بخش خصوصي، آهنگ توسعه زنجيره ارزش را تسريع بخشد.