تدوين الگوي توانمندسازي دانشجويان در كارآفريني و كسب و كارهاي ورزشي

امروزه جنبه‌هاي اقتصادي ورزشي در جهان بسيار گسترش يافته است و علاقه سرمايه‌گذاران زيادي را راه‌اندزاي كسب‌وكار در اين بخش برانگيخته است. هدف از پژوهش حاضر نيز ارائه الگوي توانمندسازي دانشجويان در كارآفريني در كسب و كارهاي ورزشي است. اين پژوهش كيفي با روش نظريه بنياني انجام شد. جامعه آماري در بخش كيفي شامل خبرگان حوزه مديريت ورزشي، مديريت آموزشي و اساتيد كارآفريني آگاه به موضوع پژوهش بود. با بهره‌گيري از روش نمونه‌گيري گلوله‌برفي و تكنيك اشباع نظري 12 مصاحبه انجام شد. در مرحله كمي، 150 گويه در قالب شش مولفه اصلي توسط 384 نفر از كارآفرينان، اساتيد، دانشجويان و همچنين مديران كسب و كارهاي ورزشي كشور موردِ ارزيابي قرار گرفتند. اطلاعات مستخرج از مصاحبه‌ها به شيوه كدگذاري چندمرحله‌اي تحليل شد. يافته‌ها در چارچوب الگوي پارادايمي تدوين شد. شرايط علي شامل عوامل فردي (شامل انگيزشي، دانش و اگاهي و مهارت‌هاي روان‌شناختي)، سيستم آموزشي، عوامل سازماني، عوامل مالي و نقش دولت، شرايط زمينه‌اي شامل موارد مرتبط با قوانين، امكانات، منابع انساني، سازمان‌هاي متولي، برنامه‌هاي آموزشي و ارتباطات، شرايط مداخله‌گر شامل دو گروه تسهيل‌كننده (دانشجويان، علمي/تكنولوژي، امكانات و زيرساخت‌ها و نمونه‌هاي موفق) و مخرب (حمايتي، عملكرد آموزشي، مالي، مديريتي و قانوني)، راهبردها شامل راهبردهاي آموزشي، مديريتي، قانوني/حقوقي و پيامدها نيز شامل شغلي، توسعه صنعت ورزش، كيفيت آموزش، مالي و انگيزشي بودند. در بخش كمي نيز مشخص گرديد كه همه مؤلفه‌ي اصلي پژوهش از برازش مناسبي برخوردار هستند.