بررسي وضعيت پايداري اجتماعي در شهر كرمانشاه

با توجه به اهميت يافتن مفهوم توسعه ي پايدار در دهه هاي اخير و نيز با توجه به اينكه توسعه ي پايدار شهري، بويژه در بعد اجتماعي، در روابط ميان افراد تجسم مي يابد، بنابراين بررسي و شناسايي بسترهاي تحقق توسعۀ پايدار در شهرها نيازمندِ واكاوي و مطالعۀ مقولاتي در تعاملات انساني، از جمله انسجام اجتماعي، يكپارچگي، مشاركت، اعتماد و همكاري شهروندان است كه به تعبيري مي توان مقولات ياد شده را در قالب مفهوم پايداري اجتماعي ترسيم نمود. بر همين اساس، در پژوهش حاضر به بررسي وضعيت پايداري اجتماعي در شهر كرمانشاه پرداخته ايم. در بعد نظري، مدل مفهومي اين پژوهش بر هفت مؤلفۀ اصليِ پايداري اجتماعي، شاملِ حس تعلق مكاني، مشاركت و اعتماد، تعامل و كنش متقابل، عدالت و دسترسي به امكانات و خدمات، بهره مندي اقتصادي، مسكن  و احساس امنيت، استوار مي باشد. روش مورد استفاده در اين پژوهش پيمايش بوده و جامعه آماري آن شاملِ كليۀ شهروندان بالاي 15 سالِ ساكن در مناطق هشت گانه شهر كرمانشاه (۹۴۶۶۵۱ نفر) مي باشد، كه با استفاده از روش  نمونه گيري خوشه ايِ متناسب با حجم نهابتاً 385 نفر از هشت منطقه شهر به عنوان نمونۀ نهايي انتخاب شده است. ابزار گرداوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته مي ياشد و تجزيه و تحليل اطلاعات با نرم افزار SPSS (ميانگين مؤلفه ها، تي تك نمونه اي و فريدمن)، مدل تصميم گيري چند معياره WASPAS و روش  CVصورت گرفته است. نتايج مقايسه ميانگين شاخص هاي پايداري اجتماعي از نظر شهروندان در شهر كرمانشاه نشان مي دهد ميانگين شاخص هاي؛ حس تعلق مكاني ( 3.27) ، تعامل و كنش متقابل (3.21)، شاخص عدالت و دسترسي به امكانات و خدمات (3.17)، شاخص كيفيت مسكن (3.15 )، احساس امنيت (3.10) و شاخص مشاركت و اعتماد (3.39 )، بر حسب نتايج آماري، به طور معنادار بيشتر از مقدار متوسط سه است، اما در شاخص بهره مندي اقتصادي (2.73) به طور معنادار كمتر از مقدار متوسط سه مي باشد و از نظر شهروندان اصلاً وضعيت مطلوبي ندارد. همچنين نتايج آزمون فريدمن نشان مي دهد؛ شاخص مشاركت و اعتماد با مقدار 4.87  در رتبه اول و بيشترين اهميت را در پايداري اجتماعي داشته است. با توجه به نتايج مدل WASPAS ؛ مناطق يك با 0.3567 ، شش با 0.3554 ، دو با مقدار 0.3547 ، هشت با 0.3542، چهار با 0.3525، پنج با 0.3523 ، هفت با 0.3506 ، سه با  0.3497 به ترتيب در رتبه هاي اول تا هشتم قرار گرفته اند. در كل با توجه به نتايج مدلWASPAS ؛ تمامي مناطق در مقولۀ نيمه برخوردار قرار مي گيرند. همچنين بيشترين نابرابري در بين مؤلفه ها مربوط به ميزان همدلي ميان اهالي محلات شهري با مقدار 0.091 مي باشد.