زبان و نوشتار زنانه در رمان «حجر الضحك» اثر هدي بركات (بررسي لايه واژگاني و نحوي)

ادبيات زنانه يكي از مهمترين موضوعات در نقد ادبي معاصر است كه به دنبال جنبش زنان براي دستيابي به حقوق برابر با مردان، در اواسط قرن بيستم شكل گرفت. به عقيده طرفداران جنبش زنان، اصولا مردان قادر به بازنمايي تجربه‌هاي زنان در آثار خود نيستند؛ از همين رو بيان اين تجربه‌ها را از زبان خود زنان امري ضروري مي‌دانند و معتقدند نگارش زنان افزون بر نوع بيان موضوعات، در سبك و زبان نيز متفاوت از مردان است. پژوهش حاضر با روش توصيفي-تحليلي و آماري سعي دارد مولفه‌هاي نوشتار زنانه را در رمان حجر الضحك اثر هدي بركات در دو لايه واژگاني و نحوي بررسي كند. بر اساس اين بررسي، هدي بركات با استفاده از تشديدكننده‌ها، ترديدنماها، واژگان تكراري، رنگ‌واژه‌ها در حوزه واژگاني ، و كاربرد جملات ساده، كوتاه و همپايه، جملات نيمه تمام، جملات پرسشي به شكل حديث نفس، در حوزه نحوي سبك نوشتار خود را شكل داده است و علي رغم نگارش اين رمان در حوزۀ ادبيات جنگ، توانسته است مؤلفه‌هاي نوشتار زنانه خود را حفظ كند. هويت گمشده زنان در جامعه، نقش بسزايي در شكل‌دهي زبان خاص اثر داشته و چه بسا اساس مولفه‌هاي نوشتار زنانه در نتيجه اين هويت گمشده زنان باشد.