نقش شيوه‌هاي فرزندپروري مادران ، سرمايه فرهنگي خانواده و مهارت هاي اجتماعي در تربيت دختران

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش شيوه‌هاي فرزندپروري مادران، سرمايه فرهنگي خانواده و مهارت هاي اجتماعي در تربيت دختران بود.جامعه پژوهش كليه متون روان شناسي شيوه هاي فرزندپروري، سرمايه فرهنگي و مهارت‌هاي-اجتماعي ‌در تربيت دختران بود. نمونه‌ پژوهش مطالب شيوه هاي فرزندپروري مادران ، سرمايه فرهنگي‌خانواده و مهارت‌هاي اجتماعي بود. روش پژوهش توصيفي- تحليلي است.گردآوري اطلاعات با استفاده از روش كتابخانه‌‌اي وفيش برداري انجام شد سپس داده‌ها به صورت تحليل محتوا مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ازبين شيوه هاي فرزندپروري مادران، شيوه مقتدرانه بهترين روش براي تربيت كودكان به ويژه دختران است؛ تربيت فرزندان در اين شيوه محدود كننده نيست و فضا براي استقلال آن‌ها وجود دارد؛كودكاني كه در اين شيوه تربيت مي شوند افراد سالم تري هستند و بهتر ارتباط برقرار مي كنند. هم‌چنين كودكان سرمايه فرهنگي را از طريق والدين دريافت مي‌كنند؛ سرمايه فرهنگي به سه شكل تجسم يافته، عينيت يافته و نهادي مطرح مي‌شود؛ كودكان و مخصوصا دختران كه بيشترين وقت خود را با مادران مي گذرانند، از طريق فرايند همانندسازي از رفتار و منش هاي نشأت گرفته از غناي فرهنگي آنان الگوبرداري مي كنند و اين عاملي براي رشد اجتماعي دختران مي شود. سرمايه فرهنگي از اهميت بسياري در عقايد رايج تعليم و تربيت مدرن برخوردار است. والدين پلي ميان اندوخته هاي فرهنگي و عقايد موجود در زندگي روزمره و يادگيري در كودكان هستند؛ مادران به‌دليل اثرات شاياني كه در آموزش و كسب مهارت‌هاي اجتماعي كودكان ايفا مي كنند بر بالندگي اجتماعي فرزندان در آينده، اهرم مهمي تلقي مي شوند.