عارضه‌يابي و تحليل نظام حكمراني امور خانواده در جمهوري اسلامي ايران

مقولۀ خانواده و مسائل اين حوزه، چندلايه اي، چندبعدي و گسترده هستند و سازمان ها و نهادهاي متعدد حاكميتي و غيرحاكميتي در سطوح مختلف با محوريت حوزه خانواده ايجادشده اند كه مي توان آنها را به مثابۀ سيستمي در نظر گرفت كه به منظور تحقق اهدافي مشخص در كنار هم قرارگرفته اند. اين پژوهش درصدد بررسي ميزان مانايي و كارايي لازم اين سازمان ها و نهادها براي تحقق هدف تحكيم و تعالي خانواده مندرج در اسناد بالادستي جمهوري اسلامي ايران و تعيين عارضه هاي مترتب بر ساختار و كاركرد اين سيستم بوده است. نوآوري پژوهش حاضر استفاده از روش شناسي مدل سيستم مانا (VSM) و بايدها و نبايدهاي خرده سيستم هاي پنجگانه (اجرا ، هماهنگي، انسجام و بازرسي، هوشمندي، سياست گذاري) به منظور عارضه يابي نظام حكمراني امور خانواده است. يافته ها ي مطالعه نشان مي دهد مي توان سازمان ها و نهادهاي موجود را در حكم سيستمي در نظر گرفت كه به منظور حكمراني در خصوص مقولۀ خانواده ايجاد شده اند، ليكن براي مانا بودن اين سيستم، لازم است مدير (مالك) فرآيندها و سازوكار اندازه گيري عملكردهاي اجزا مشخص شود. . در همين راستا پيشنهاد مي شود با اصلاح ساختارهاي موجود يا ايجاد ساختارهاي جديد با محوريت سيستم مديريت و كنترل عمليات و شاخص هاي آن اقدام گردد.