تحليل فضايي كاربري فضاي سبز منطقه يك شهر كرمان با استفاده از ماتريس كيفي چهارگانه

هدف از تحقيق حاضر، تحليل مكاني فضاي سبز و بهترين مسير رسيدن به آن در منطقه 1 شهر كرمان مي‌باشد‌. در همين راستا، با استفاده از ماتريس‌هاي ارزيابي كيفي چهارگانه مطلوبيت، سازگاري، ظرفيت و وابستگي (روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره) به بررسي نحوه توزيع مكاني كاربري‌هاي فضاي سبز در سطح منطقه يك شهر كرمان پرداخته شد‌. داده‌‌هاي تحقيق به روش اسنادي و با مراجعه به منابع و سازمان‌هاي مربوطه گردآوري گرديد‌. هر كدام از معيارهاي ماتريس چهارگانه ‌‌براساس روش تحليل سلسله مراتبي معكوس رتبه بندي شده و سپس در محيط سيستم‌هاي اطلاعات جغرافيايي مدلسازي و با بكار بردن توابع تحليلي، نقشه مكان‌هاي مناسب ايجاد فضاهاي سبز منطقه مورد نظر تهيه گرديد‌. استفاده از معيارهاي ماتريس كيفي چهارگانه و وزن دهي‌ آن‌ها به روش تحليل سلسله مراتبي معكوس همراه با طراحي شبكه هندسي راه دسترسي به فضاهاي سبز شهري از نوآوري‌هاي پژوهش حاضر‌ مي‌باشد‌. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد مجموع فضاهاي سبز شهري در منطقه يك كرمان 54 هكتار بوده كه در مقايسه با وسعت منطقه، ناچيز است‌. بنابراين در اين تحقيق با استفاده از روش ماتريس‌هاي كيفي چهارگانه، مكان‌هاي بسيار مناسب جهت احداث فضاهاي سبز جديد در حدود 106 هكتار برآورد شده است‌. به‌طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه تحليل فضايي كاربري فضاي سبز منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش ماتريس‌هاي كيفي چهارگانه و روش تحليل سلسله مراتبي معكوس بدين‌گونه برآورد گرديد: 28.7 درصد مكان بسيار مناسب، 53.4 درصد مكان مناسب و 17.9 درصد مكان نامناسب.