ارزيابي سطوح مختلف زئوليت بر تعدادي از شاخص هاي رشد گياه توت روباه (Sanguisorba minor.L) تحت شرايط تنش شوري

در كشور ايران نزولات جوي ناكافي، كمبود شديد منابع آب و از طرف ديگر شور بودن خاك‌ها مهم ترين مشكلات رشد و توليد محصولات زراعي و مرتعي به‌شمار مي‌رود. بنابراين راهكارهاي مقابله با تنش‌ شوري مي‌تواند تاثير بسزايي در روند افزايش توليدات گياهي و دامي داشته باشد لذا با كاربرد برخي مواد افزودني مانند زئوليت پتاسيمي با نام تجاري كلينوپتيلوليت در خاك مي‌توان تنش‌هاي رطوبتي و شوري ايجاد شده در گياه را كاهش داد. در پژوهش حاضر ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ اثر زئوليت بر گياه توت روباه تحت تنش شوري آزمايشي درقالب طرح كاملا تصادفي با 3 تكرار در شرايط گلخانه اي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري انجام شد. اين پژوهش در چهار سطح شوري (صفر به عنوان شاهد، 3 - ، 6 - و 9 - بار سديم كلريد ) انجام گرديد. در اين مطالعه تيمار زئوليت شامل صفر، 2 و4 درصد وزني در هر كيلوگرم خاك بوده است. در بررسي عامل زئوليت بر صفات مورد مطالعه نتايج حاكي از آن بود كه اضافه كردن زئوليت دركنار اعمال تنش سبب بهبود عملكرد گياه شده است و اثر معناداري (P≤0.01) بر تعديل تنش ناشي از شوري داشت. بطوركلي زمانيكه از زئوليت در تيمار شوري استفاده گرديد، گياه توت روباه وضعيت مطلوب تري را از خود نشان داد و شانس زنده‌ماني گياه توت روباه در شرايط تنش شوري 9 بار همراه با 4 درصد وزني زئوليت افزايش يافت. درحاليكه در شرايط شوري 9 بار و بدون زئوليت گياه كاملا خشك شد و ازبين رفت. از آنجائيكه زئوليت هاي طبيعي داراي پتانسيل كاهش نمك مي‌باشند تنظيم تعادل يوني و اسمزي سلول افزايش يافته و درنهايت با افزايش آب قابل مصرف، عملكرد نيز افزايش مي‌‌يابد.