تأثير انواع پروتكل‌هاي هوازي با شدت و مدت متفاوت بر مديريت و بهبودي سرطان پستان در مطالعات پيش‌باليني: مرور كوتاه

گفته مي‌شود تمرينات ورزشي مي‌تواند در پيشگيري و كنترل پيشرفت سرطان سينه مؤثر باشد و با مهار رشد و متاستاز سرطان، مي‌تواند به كنترل و تعويق عوارض جانبي ناشي از سرطان و درمان آن، افزايش سطح تحمل و پايبندي فرد نسبت به درمان و بهبود كيفيت زندگي وي كمك كند. به دليل محدوديت‌هاي اخلاقي در مطالعات پايه روي نمونه‌هاي انساني، مدل‌هاي حيواني ابزار مناسبي به منظور شناسايي مكانيسم تأثير انوع بيماري در بدن و نحوه تأثير درمان‌هاي پيشنهادي مي‌باشند. بر اساس اين تحقيقات، تمرينات هوازي متوسط پيوسته (Medium Intensity Continuous Training يا MICT) و تمرينات متناوب با شدت بالا (High intensity interval training يا HIIT) هر كدام از طريق مكانيسم‌هاي متفاوتي، مي‌توانند به پيشگيري، تسريع فرايند درمان و كاهش و به تعويق انداختن عوارض تحميل شده به وسيله بيماري يا روش‌هاي درماني، پزشكي و دارويي آن كمك كنند. با اين وجود، هنوز لازم است مكانيسم‌هاي مولكولي تأثير اين پروتكل‌هاي ورزشي با جزييات بيشتر بررسي گردد. در نهايت، شواهدي مبني بر اين كه شدت، مدت و تناوب ورزش از عوامل مهم تعيين‌كننده نتايج تومور مي‌باشند، وجود دارد و بر همين اساس، انجام پژوهش‌هاي پيش‌باليني و باليني بيشتر در اين زمينه توصيه مي‌شود.