نوع مالكيت، ارزش‌ گذاري بيش از واقع و اقلام تعهدي اختياري

كيفيت گزارشات مالي و سودهاي گزارش‌شده از اهميت بسزايي براي سرمايه‌گذاران، قانون‌گذاران، محققان و غيره برخوردار است. مديران شركت‌ها از انواع روش‌هاي مديريت سود به‌منظور افزايش قيمت سهام و حفظ ارزش زياد سهام استفاده مي‌كنند كه درواقع آن را مي‌توان به انگيزه‌هاي مديريت سود نسبت داد. به‌طور كلي، برخي از مديران از انگيزه‌هاي كافي در راستاي ارزش‌گذار بيش از واقع سهام شركت برخوردارند. در اين راستا، يكي از روش‌هاي اعمال‌پذير به‌منظور جلوگيري از كاهش ارزش سهام، استفاده از اقلام تعهدي اختياري است. در اين رابطه، هزينه‌هاي نمايندگي به‌عنوان يكي از عوامل تعيين‌كننده اقلام تعهدي در شركت‌ها مطرح بوده و ساختار مالكيت نيز بر سطوحِ هزينه‌هاي  نمايندگي تأثيرگذار است. بر اين اساس، در پژوهش حاضر، به بررسي تأثير ساختار مالكيت بر ميزان اقلام تعهدي اختياري در شركت‌هاي با ارزش‌گذار بالا پرداخته شده است. بدين منظور، داده‌هاي 160 شركت بورسي طي سال‌هاي 1389 تا 1398، گردآوري شدند و به‌منظور آزمون فرضيه‌ها از رگرسيون چندگانه در حالت تركيبي / تلفيقي در نرم‌افزار ايويوز 9 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان دادند بين ارزش‌گذار بالاي شركت و ميزان اقلام تعهدي اختياري، رابطه مستقيم وجود دارد. همچنين، نتايج نشان دادند ميزان اقلام تعهدي اختياري در دوره‌هاي آغازينِ ارزش‌گذار بالا، افزايش و در دوره‌هاي بعدي كاهش مي‌يابد. افزون بر اين، مديران شركت‌هاي دولتي از انگيزه لازم براي استفاده از اقلام تعهدي اختياري در راستاي ارزش‌گذار بالاي شركت برخوردار نيستند. به‌طور خلاصه، نتايج اين پژوهش، در زمينه درك تأثير ساختار مالكيت بر نحوه رفتار گزارشگري مديران در بازار سرمايه ايران كمك مي‌كند.