بررسي عوارض شناختي و اسكلتي- عضلاني ناشي از اعتياد به تلفن‌ ‌هوشمند

زمينه و اهداف: تلفن‌هاي هوشمند به افراد در سازماندهي كارهاي روزانه كمك مي‌كنند و كاربردهاي فراواني در زندگي انسان دارند. آمارها، افزايش روزافزون كاربرد اين نوع تلفن‌ها را نشان مي‌دهد. هدف از مطالعه‌ي حاضر، بررسي عوارض اسكلتي- عضلاني و شناختي ناشي از استفاده‌ي بيش از حد از تلفن ‌هوشمند در ميان كاربران ساكن شهر تهران بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 541 نفر (60/2% زن و 39/8% مرد) از كاربران تلفن هوشمند شهر تهران با ميانگين سني (11±)35/9 سال شركت كردند. چهار پرسشنامه‌ي اعتياد به تلفن‌هاي هوشمند، شاخص ناتواني ناشي از گردن درد، پرسشنامه ناراحتي‌ اسكلتي- عضلاني دست كرنل و نارسايي‌هاي شناختي استفاده شد كه به صورت آنلاين از طريق واتس‌اپ و تلگرام براي افراد ارسال گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون در نرم افزار SPSS25 آناليز شدند. رعايت ملاحظات اخلاقي در تمام مراحل اجراي مطالعه درنظر گرفته شد. يافته‌ها: ميزان اعتياد به تلفن هوشمند در جامعه‌ي مورد بررسي37/3% (در بين زنان 35/2% و در بين مردان 42%) محاسبه و در گروه سني 30-20 سال بيشترين ميزان شيوع را داشت. اعتياد به تلفن هوشمند با متغيرهاي سن، درد و ناراحتي در نواحي دست/ مچ دست، گردن و نارسايي‌هاي شناختي روزمره ارتباط مثبت و معنادار( (P-value≤0.05). داشت. نتيجه‌گيري: ميزان شيوع و پيامدهاي منفي اعتياد به تلفن هوشمند، ضرورت برنامه‌ريزي و فرهنگ‌سازي مناسب به منظور كنترل استفاده از اين ابزار در كاربران ايراني را نشان مي‌دهد. انجام مطالعات بيشتر براي تعيين مكانيسم‌هاي موجود به ويژه در ارتباط بين اعتياد به تلفن هوشمند با سن، اختلالات شناختي، عملكرد و خطاي انساني توصيه مي‌شود.