ارزيابي اثرات بهداشتي ناشي از كاهش غلظت ذرات معلق PM2.5 در شهر تهران بر اساس كمپين تنفس حيات با استفاده از مدل WHO AIRQ+ (1405-1396)

زمينه و اهداف: آلودگي هوا، مخلوطي از تركيبات پيچيده و سمي مي‌باشد كه ذرات معلق (Particulate Matter) يكي از اجزاء  اين مخلوط است كه مواجهه با آن طيف وسيعي از اثرات بهداشتي را به دنبال دارد. هدف مطالعه حاضر ارزيابي اثرات بهداشتي و اقتصادي كاهش غلظت ذرات معلق PM2.5 شهر تهران در طول ده سال (1405-1396) به سطح توصيه شده سازمان جهاني بهداشت (WHO) و دستيابي به هدف كمپين تنفس (Breath Life) است. مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوري اطلاعات جمعيت و غلظت ذرات PM2.5در سال 1396 از مراكز مربوطه و انجام محاسبات جهت كاهش غلظت تا ده ميكروگرم بر مترمكعب در طول ده سال، تعداد موارد مرگ و جزء منتسب با استفاده از مدل AIRQ+ برآورد گرديد. رعايت ملاحظات اخلاقي در تمام مراحل اجراي مطالعه درنظر گرفته شد. يافته‌ها: با كاهش 8/30 درصدي غلظت ذرات PM2.5 طي 10 سال، مرگ با همه علل 22/25 درصد، مرگ ناشي از بيماري انسدادي مزمن ريه 97/9 درصد، مرگ ناشي از سرطان ريه 29/49 درصد، مرگ ناشي از عفونت حاد دستگاه تحتاني تنفسي 36/34 درصد، مرگ ناشي از بيماري ايسكميك قلبي 26/22 درصد و مرگ ناشي از سكته مغزي 09/25 درصد كاهش يافت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده, كاهش غلظت ذرات معلق  PM2.5 با دستيابي به هدف كمپين جهاني تنفس حيات(10 )   و به‌كار‌گيري استراتژي‌هاي كاهش غلظت آلاينده‌ها، منجر به كاهش قابل توجه مرگ‌وميرهاي زودرس ناشي ذرات معلق در تهران خواهد شد.