دلايل موجهه تبعيت از قانون در پرتو آموزه‌هاي حقوق طبيعي و فلسفه حقوق تحليلي

تمام نظام هاي حقوقي خواهان تبعيت افراد از قوانين خود هستند اما افراد نيز براي چنين تبعيتي بدنبال يافتن دلايل متقاعد كننده اند و وقتي بدلايل مختلف مرتكب نقض قوانين مي گردند، عموماً (به باور خود) براي چنين اقدامي دلايل اخلاقي موجه و كافي دارند. پرسش اين است كه آيا تبعيت از قانون صرفاً داراي توجيه اخلاقي و غيراخلاقي بودن توجيه كننده عدم تبعيت است؟ پرسش اصلي اين است كه ماهيت دلايل تبعيت از قانون چيست؟ عموماً تصور مي شود كه حقوقدانان طبيعي برخلاف پوزيتويست ها، بواسطه تاكيدشان بر ارتباط قوي ميان اخلاق و قانون، ضرورتاً قائل به نظريه وجود دلايل يا تعهدات اخلاقي براي تبعيت از قانون هستند (نه قانوني). در اين نوشتار ضمن انكار اين تصور و مخالفت با ايده صرف وجود توجيه اخلاقي براي قانون و نيز عدم كفايت توجيه اخلاقي، بدنبال اثبات اتفاق نظر حقوقدانان طبيعي با پوزيتويست ها در خصوص ماهيت اين دلايل هستيم. لذا در ادامه دلايل عمومي باور به وجود تعهد اخلاقي به تبعيت از قانون، سپس تبيين رويكرد حقوقدانان طبيعي و پوزيتويست و در انتها اثبات ادعاي عدم وجود تعهد اخلاقي صرف به تبعيت از قانون در حقوقي طبيعي مدرن تعقيب مي‌شود.