شرط احتمال توفيق دعوي در دستورهاي موقتي صادره توسط ديوان بين‌المللي دادگستري

ديوان بين المللي دادگستري مطابق با ماده 41 اساسنامه خود به منظور حفظ حقوق طرفين دعوي تا زمان صدور رأي نهايي دستور موقت يا همان اقدامات موقتي صادر مي كند. اين مرجع در تفسير ماده 41 شروطي را براي صدور اقدامات موقتي در رويه خود توسعه داده است. شرط احتمال توفيق دعوي شرط ششم صدور اقدامات موقتي است كه اخيراً در رويه ديوان به شروط صدور اقدامات موقتي اضافه شده است. اين نوشتار نقش شرط احتمال توفيق دعوي در حمايت از حقوق بين الملل بشر را از رهگذر بررسي تحولات اين شرط در رويه ديوان بين المللي دادگستري و ديدگاه نويسندگان حقوقي مورد ارزيابي قرار مي دهد. نتايج بررسي ما نشان مي‌دهد اعمال بي ضابطه اين شرط و پيش داوري ديوان راجع به ماهيت دعاوي طرفين در اين مرحله رسيدگي، شفافيت و پيش بيني‌پذيري آيين حاكم بر صدور اقدامات موقتي را خدشه دار مي كند و جايگاه اقدامات موقتي را بعنوان يكي از مهمترين ساز و كارهاي حقوقي براي پيشگيري از نقض حقوق بين الملل تضعيف مي نمايد.