انساني شدن حقوق درياها در پرتو تعامل حقوق بشر و حقوق درياها

از آنجايي كه عدم رعايت حقوق بشر در دريا به ملموسي آنچه در خشكي اتفاق مي افتد نيست لذا توجه چنداني را از جامعه بين‌المللي دريافت نمي‌كند. درحاليكه حقوق بشر به همان ميزاني كه در خشكي اعمال مي‌گردد در دريا نيز مي‌بايست مورد توجه قرار گيرد. با توجه به وضعيت چندپارگي در حقوق بين الملل، برخورد حقوق بشر با حقوق درياها بسترهاي لازم براي انساني شدن حقوق درياها را فراهم نموده است. يكي از دلايل چندپارگي در حقوق بين‌الملل ايجاد نظام‌هاي خودبسنده و تخصصي است. بدون ترديد ازجمله اين نظام‌ها حقوق درياها و حقوق بشر مي باشد كه هريك منابع و مكانيسم هاي مختص به خودشان را داشته و برخورد اين نظام‌ها با يكديگر در نظام بين‌المللي امري اجتناب ناپذير است. تعامل حقوق درياها با حقوق بشر را مي توان به ديد يك فرصت براي توسعه حقوق بين‌الملل نگريست تا بتوان هرچه بيشتر حاكميت قانون را در آن توسعه داد. هدف از حقوق درياها تنظيم روابط دولت‌ها در دريا است اما قصد ما آن است تا خلاف جهت حركت كرده و از ارتباط بين فرد و دولت در اين عرصه و تعامل بين حقوق بشر و حقوق درياها سخن بگوييم.