تحليل تأثير خودشيفتگي در اشعار مهدي اخوان ثالث

مهدي اخوان ثالث، شاعر نامدار معاصر است كه در قالب هاي مختلف شعري طبع آزمايي كرده است. شخصيت فراز نِگَر، آرمان طلب و خودشيفتۀ وي، داراي ابعاد ويژه و درخور بررسي است. پژوهش، پاسخگوي اين پرسش است كه آيا خودشيفتگي بر كيفيت و كميت تصويرپردازي هاي اخوان تأثير چشمگير داشته است؟ در جستار حاضر، علل روان شناسانۀ سرايش اشعار نارسيسيستيِ وي، واكاوي شد. تشنگي اخوان درخصوص مورد تأييد واقع شدن، رسيدن به جامعه اي آرماني، دوري از مظاهر دنياي متجدد و يكي شدن با شخصيت هاي اسطوره اي كه از شاخه هاي بهنجار و نابهنجار خودشيفتگي هستند به    شاخص هاي زندگي فردي وي بازمي گردد. روش پژوهش، توصيفي- تحليلي است. براساس نتايج تحقيق، انواع سطوح خودشيفتگي مانند خودستايي، گردن فرازي، ستايش مقام هنري، افكار قلندري و...، نقش بارزي را در پيشبرد كيفيت و كميت وجه هنريِ مضامين و تصاوير ادبي «م. اميد» ايفا كرده‌اند؛ به نحوي كه اگر اين ابداعات را حذف يا كم كنيم، بخش زيادي از محتواي آثار وي از بين رفته و طبيعتاً بر قسمتي از مفاهيم ادبيات معاصر، تأثير مي گذارد.