بررسي الزامات تشخيص فرصت‌هاي كارآفريني در بين دانشجويان كشاورزي دانشگاه ايلام

مقدمه و هدف: نظر به اين كه تشخيص فرصت اصلي ترين و اولين گام در فرآيند كارآفريني بشمار مي رود؛ بنابراين، قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني از جايگاه ويژه اي در فرآيند ترويج كارآفريني در بين دانشجويان نظام آموزش عالي برخوردار است. در اين راستا، اين پژوهش با هدف بررسي تأثير حمايت محيطي بر قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني با نقش ميانجي هوشياري كارآفرينانه انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان سال چهارم كارشناسي در رشته هاي كشاورزي دانشگاه ايلام بودند كه تعداد 100 نفر از آن ها به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب براي مطالعه انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي SPSS نسخه 25 و SmartPLS نسخه 3 انجام شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه پاسخگويان از قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني متوسطي برخوردار بودند. بر اساس نتايج مدل سازي معادلات ساختاري متغيرهاي نهفته هوشياري كارآفرينانه و حمايت محيطي تأثير مثبت و معناداري به صورت مستقيم بر قابليت تشخيص فرصت كارآفريني داشتند. هم‌چنين، تأثير غيرمستقيم و معنادار حمايت محيطي از راه هوشياري كارآفرينانه بر قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفرينانه تأييد شد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش پيشنهاد مي‌شود كه مدرسان آموزش عالي كشاورزي از روش هاي فعال آموزش و يادگيري، نظير ايده پردازي، يادگيري تجربي و خدمت محور، كار تيمي و عملي، تفكر انتقادي و حل مسئله در آموزش كشاورزي استفاده كنند.