نقش مولفه‌هاي اقتصاد محيطي در توسعه گردشگري پايدار (مطالعه موردي شهرستان فيروزآباد)

مقدمه و هدف:هدف كلي اين پژوهش بررسي نقش جاذبه ها و پتانسيل هاي محيطي و طبيعي گردشگري شهرستان فيروزآباد در راستاي توسعه گردشگري است. روش پژوهش توصيفي –اسنادي و تحليلي است. مواد و روش:جامعه آماري مورد مطالعه در اين پژوهش گردشگران بازديد كننده از جاذبه هاي گردشگري شهرستان در سال 1390 تا 1395 است كه همه بازديدكنندگان آثار و پتانسيل هاي محيطي گردشگري شهرستان را در هدف برنامه هاي بازديد خود داشته اند كه حجم نمونه به روش نمونه گيري تصادفي ساده و با استفاده از جدول مورگان 388 نفر انتخاب شده اند. يافته ها:ابزار پژوهشپرسش‌نامه محقق ساخته است. آزمون آماري آلفاي كرونباخ (قابليت اعتماد پرسش‌نامه) 0/837 بوده كه بيانگر قابليت اعتبار بالاي پرسش‌نامه است. نتايج بدست آمده از مدل تحليل شبكه نشان مي‌دهد شاخص‌هاي توان اقتصادي شهرستان فيروزآباد شامل پتانسيل‌هاي ارزشمند در حوزه محصولات كشاورزي كه منشا شكل گيري واحدهاي تجاري – خدماتي و ايجاد اشتغال با مقدار 0/089 بيش‌ترين نقش را در رونق گردشگري در شهرستان فيروزآباد دارد. نتيجه:از آنجا كه توانمندسازي ساكنان از راه يجاد فعاليت‌هاي مكمل نظير خدماتي مي تواند با افزايش درآمد خانوارها، ايجاد اشتغال و تشويق توليد محصولات كشاورزي و صنايع بومي و دستي، به عنوان راهكاري براي بهبود رشد اقتصادي و اجتماعي در سطح شهر باشد، زيرا در شرايط فعلي اشتغال و فعاليت هاي توليدي مكمل در زمينه محصولات كشاورز ي مورد استقبال ساكنان قرار نگرفته است در نتيجه مي‌بايست در فرايند برنامهريزي توسعه گردشگري اين شهرستان مورد توجه قرار گيرد.