اثر سياست‌هاي پولي بر تورم مواد غذايي در ايران: رويكرد رگرسيون چندكي

مقدمه و هدف: از متغيرهاي موثر بر مسئله امنيت غذايي، مسئله قيمت مواد غذايي است كه به عنوان يك متغير تاثيرگذار بر عرضه و تقاضاي مواد غذايي، همواره مورد توجه قرار گرفته است. بررسي ها نشان داده كه سياست پولي مي تواند بر سطح عمومي قيمت ها و قيمت مواد غذايي اثرگذار باشد. از اين رو، هدف اين مطالعه بررسي اثر سياست پولي بر تورم مواد غذايي در ايران است. مواد و روش ها: در اين مطالعه يك مدل مبتني بر روش كوانتايل با استفاده از داده هاي فصلي دوره زماني 1380تا 1399برآورد شد. متغير نشان دهنده سياست پولي در اين مطالعه نرخ سود تسهيلات بانكي و نرخ ذخيره قانوني بوده و متغيرهاي وابسته نيز نرخ رشد شاخص قيمت خوراكي ها، آشاميدني و دخانيات است. يافته ها: نتايج مبتني بر برآورد مدل هاي كوانتايل نشان داد كه در همه كوانتايل ها نرخ بهره اثر مثبت و معني داري بر تورم مواد غذايي داشته است. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت با افزايش نرخ بهره، هزينه سرمايه و هم چنين، هزينه ذخيره سازي با افزايش مواجه خواهد شد؛ همين امر بر قيمت مواد غذايي اثر مثبت گذاشته و در نتيجه آن تورم مواد غذايي را تحت تاثير قرار خواهد داد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اينكه تورم مواد غذايي دهك هاي پايين درآمدي را بيش از سايرين تحت تاثير قرار مي دهد، به نظر مي رسد سياست هاي حمايتي هدفمند از جمله پرداخت يارانه به دهك هاي پايين درآمدي و هم چنين، پرداخت يارانه به صورت هدفمند به توليدكنندگان بخش كشاورزي مي تواند از جمله اقدامات دولتي بمنظور كاهش آثار سوء ناشي از اعمال سياست هاي پولي باشد.