ارزيابي وضعيت توسعه پايدار كشاورزي در استان يزد با استفاده از روش تصميم‌گيري چندمعياره

مقدمه و هدف: ارزيابي پايداري كشاورزي به عنوان مهمترين ابزار در فرايند برنامه ريزي بمنظور دستيابي به توسعه پايدار مطرح است. در اين راستا هدف اين مطالعه ارزيابي وضعيت توسعه پايدار كشاورزي استان يزد در بازه زماني 1380-1397 مي باشد. مواد و روشها: در اين مطالعه وزندهي شاخص هاي پايداري با استفاده از روش آنتروپي انجام شده است و روش تصميم گيري چندمعياره تاپسيس جهت ارزيابي پايداري استفاده شده است. يافته ها: نتايج مطالعه نشان ميدهد كه در فاصله زماني 1380-1397 در بعد زيست محيطي شاخص هاي مصرف سموم شيميايي و حفاظت از منابع طبيعي، در بعد اجتماعي، حمل و نقل، ارتباطات تلفني و نرخ رشد طبيعي جمعيت و در بعد اقتصادي، كارايي توليد گوشت قرمز و درآمد غير كشاورزي نقش مهمي در توسعه پايدار كشاورزي استان يزد داشته اند. نتايج حاصل از رتبه بندي پايداري در سال هاي گوناگون حاكي از كاهش روند توسعه پايدار در ابعاد اقتصادي و اجتماعي، به ويژه در سال هاي اخير است. اما در بعد زيست محيطي توسعه آشكاري در بخش كشاورزي مشاهده مي شود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج پيشنهاد مي شود توسعه امكانات زيربنايي نظير راه هاي ارتباطي مناسب و آسفالته، ارتباطات تلفني، دسترسي به خدمات بهداشتي و برق در نواحي روستايي مورد توجه بيشتري قرار گيرد. همچنين، در بعد اقتصادي توصيه ميشود جهت افزايش كارايي نهاده هاي كشاورزي در توليد محصولات كشاورزي سرمايه گذاري بيشتري چه به صورت نقدي و چه به صورت افزايش آموزش كشاورزان صورت گيرد.