نقد بلاغي مثنوي اعتراضي «منظومه مرداب‌‌ها و آب‌‌ها» از سيد حسن حسيني

آثار ادبي از ديدگاه‌هاي گوناگون سنجيده و بررسي مي‌شوند. نقد بلاغي يكي از شيوه‌هاي نقد ادبي است كه در آن، متن را از منظر كاركرد ابزار بلاغي و صورخيال مي‌سنجيم. اين مقاله به بررسي و نقد بلاغي مثنوي اعتراضي «منظومۀ مرداب‌ها و آب‌ها» اثر «سيد حسن حسيني» مي‌پردازد. شاعر در اين منظومه به اوضاع اجتماعي و تغييرات معنوي در جامعه پس از جنگ اعتراض دارد. هدف مقاله تحليل متن نام ‌‌برده از منظر تأثير عناصر بلاغي است تا روشن شود كه شاعر در منظومه مورد نظر براي رسيدن به هدف خود و ابلاغ پيام چگونه از اين ابزارها بهره برده است. در اين پژوهش، 77 بيت اين منظومه از ديد صنايع بديعي، بيان و معاني مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتيجه تحقيق نشان مي‌دهد كه شاعر در توصيف‌ها احساس نگراني از مشكلات اجتماعي را با زبان استعاره بيان مي‌كند. او با مشاهده رويكردهاي ناهنجار كه بازتابي نامطلوب بر فرد و اجتماع دارد، شيوة زبان را تغيير مي‌دهد و زبان به اعتراض مي‌گشايد. نگاه حسيني به عنوان يك شاعر ارزشي، به صنايع بلاغي، تنها جلوه‌هاي ظاهري و زيبايي‌‌آفريني مورد نظر نيست بلكه هدف از كاربرد اين صنايع در مفاهيم بالاتر، بيان مشكلات اجتماعي، احساس شادماني و حسرت و دلتنگي است. او با كمك امكانات زباني قصد دارد بستري مساعد در بازسازي ارزش‌هاي اسلامي و اجتماعي ‌فراهم نمايد.