احصاء مدل سكوت سازماني زنان در دانشگاه‌ها

سكوت سازماني يكي از مسائلي است كه سازمانها پيوسته درگير آن هستند اما به دليل ماهيت پيچيده اين مسئله، اغلب، نبود صداي مخالف به معني نبود مسئله تلقي مي گردد. پژوهش حاضر با هدف دستيابي به مدلي در حوزه سكوت سازماني زنان در دانشگاه با استفاده از روش نظريه داده بنياد صورت گرفته است. اهميت پرداختن به سكوت سازماني زنان تاكيد بر اين نكته مهم است كه زنان متخصصي كه در سازمان مشغول به كار مي شوند و انتظار مي رود از دانش خود در راستاي اهداف سازمان قدم بردارند تصميم به سكوت و انسداد فرآيند تسهيم دانش مي گيرند. براي استخراج مولفه هاي اصلي و تاثيرگذار بر سكوت سازماني زنان، از مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده شده است و با 20 نفر شامل زنان استاد دانشگاه، مديران گروه و متخصصان (مرد و زن) در دانشگاه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند، مصاحبه عميق صورت گرفته است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش داده بنياد، در مرحله كدگذاري باز، 6 مقوله محوري، 30 مفهوم و 668 كد استخراج شده است. يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه اصلي ترين دليل سكوت زنان در سازمان «ساختار مردانه» و «درماندگي آموخته شده» توسط زنان است كه در مرور زمان و به تدريج آموخته اند كه نظر دادن و صحبت كردن در مورد مسائل سازمان كه غالبا از طرف سيستم ناديده گرفته مي شود و از طرفي براي آنها هزينه هايي را در بر خواهد گرفت؛ صرف نظر كنند.