مروري بر بيماري هاي انساني مربوط به آب هاي زيرزميني و نقش عوامل هيدروژئولوژيك در تقابل با آن ها

زمينه و هدف: علي رغم اينكه آب هاي سطحي نسبت به آب هاي زيرزميني بيش تر در معرض آلودگي و عوامل بيماري زا قرار دارند، امروزه مشخص شده است آب هاي زيرزميني نه تنها ممكن است عامل ايجاد بيماري در انسان باشند، بلكه مي توانند باعث آلودگي آب هاي سطحي نيز شوند. با اين وجود، تاكنون مطالعات اندكي بيماري هاي مربوط به آب هاي زيرزميني را بررسي كرده اند. هدف از اين مطالعه، بررسي عوامل بيماري زا و بيماري هاي مربوط به آب هاي زيرزميني و نقش عوامل هيدروژئولوژيك در تقابل با آن ها است. روش بررسي: در اين مطالعه از مقالات مختلف، به خصوص مطالعات موردي، كه بيماري هاي مربوط به آب هاي زيرزميني را بررسي كرده اند استفاده شد. يافته ها: آب هاي زيرزميني ممكن است منشأ بسياري از بيماري ها باشند كه بر روي قسمت هاي مختلف بدن تأثير مي گذارند. بيماري هاي گوارشي، قلبي- عروقي، مغزي، تنفسي، اسكلتي، دنداني، چشمي، و روانشناختي همراه با حصبه، وبا، هپاتيت، گواتر، متاگلوبين، برونشيت، فلج اطفال، كم خوني، خونريزي داخلي، پيرشدگي، آلرژي، گلودرد، ورم ملتحمه، آنوسمي، التهاب و سوزش دهان، بيهوشي، اختلالات يادگيري، اختلالات رفتاري و بيش فعالي در كودكان، اختلال در باروري و رشد جنين، سندروم كودك آبي و نقص مادرزادي در نوزادان، سرطان و حتي مرگ ممكن است به دليل آب هاي زيرزميني رخ دهند. بحث و نتيجه گيري: شناخت سيستم هاي آب زيرزميني مي تواند در فهم عوامل بيماري زا و پالايش آن ها مفيد باشد. در واقع، سيستم هاي آب زيرزميني با خصوصيات هيدروژئولوژيك مختلف وجود دارند. در نظر گرفتن فاكتورهايي مانند جنس سازندهاي زمين شناسي، عمق آبخوان و نقش عوامل انساني،‌ مانند برداشت بي رويه از آب هاي زيرزميني، مي تواند مسئله را پيچيده تر،‌ و لزوم مطالعات هيدروژئولوژيكي را در خصوص خودپالايي بارزتر كند.