تبيين چارچوب خطرو مسووليت در پرتو حقوق بين الملل محيط زيست

امروزه حفاظت از محيط زيست امري مهم براي جامعه بشري محسوب مي شود. در اين راستا هرنوع تخريب در ابعاد كوچك ممكن است به ابعاد بزرگ وجبران ناپذيري تبديل شود. از آنجايي كه صدمات وارده به محيط زيست در بدو امر قابل رويت نبوده و به مرور زمان آثار مخرب آن نمايان مي گردد، اين مساله را بايستي فرامرزي قلمداد نمود و هرگونه تخريب محيط زيستي مسووليت فرامرزي و بين المللي در پي دارد. پژوهش حاضر بر اساس مطالعات كتابخانه اي و فيش برداري در چارچوب گردآوري مطالب توصيفي و مورد تحليل قرار گرفته است. در اين راستا نظر به مبحث مخاطرات محيط زيستي و تخريب هاي انساني مسووليت براساس نظريات خطا وخطر مشخص و برانگيخته مي شود. اهميت اين موضوع و براهين موجود ما را به آن داشت تا طي پژوهش پيش رو به تبيين چارچوب خطر و مسووليت در پرتو حقوق بين الملل محيط زيستي بپردازيم و به اين پرسش كه آيا تبيين چارچوب خطرومسوليت درحقوق بين الملل محيط زيست در ميزان پايبندي دولت ها به معاهدات بين المللي زيست محيطي تغييري ايجاد مي كند؟ با اين فرضيه كه به نظر مي رسد تبيين چارچوب خطرومسووليت در پرتو رويه پيروي وپايبندي به تعهدات بين الملل ضامن تحقق عمل به معاهدات بين المللي باشد.