بررسي رابطه بين حس زيبايي‌شناسي و باورهاي مذهبي با رفتارهاي محيط زيستي (مورد مطالعه شهر كرمان)

زمينه و هدف: بحران محيط زيستي در قالب تغيير در آب و هوا، كاهش تنوع زيستي، تخريب محيط‌زيست، فجايع به وجود آمده ناشي از آن، كمبود آب و بسياري ديگر از مشكلات، واقعيت‌هايي هستند كه تغييراتي را در الگوهاي زندگي نسل حاضر ايجاد كرده‌اند و آينده را نيز تحت تأثير قرار خواهند داد. سؤال اصلي اين پژوهش اين است كه رابطه بين حس زيبايي‌شناسي و باورهاي مذهبي با رفتارهاي محيط زيستي با تأكيد بر شهر كرمان چيست؟ هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين حس زيبايي‌شناسي و باورهاي مذهبي با رفتارهاي محيط زيستي است. روش بررسي: روش مطالعه پيمايشي و ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه مي‌باشد. جامعه آماري شهروندان بالاي ۱۶ سال شهر كرمان است. بر اساس فرمول نمونه‌گيري كوكران تعداد 374 پرسشنامه مبناي تحليل قرار گرفتند. تحليل‌هاي آماري با استفاده از دو نرم‌افزار SPSS و AMOS انجام گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل (SPSS) نشان مي‌دهد كه حس زيباشناختي محيط زيستي و باورهاي ديني مردم با رفتارهاي محيط زيستي رابطه معنادار دارند. به اين معنا كه با ارتقاي حس زيبايي‌شناسي مردم و همچنين تقويت باورهاي ديني آن‌ها، گرايش به انجام صحيح رفتارهاي محيط زيستي افزايش مي‌يابد. نتايج حاصل از رگرسيون چندگانه نشان مي‌دهد كه حس زيبايي‌شناسي با (T= 7.21) و معني‌داري (Sig= T = 0.000) توانسته‌ است به تنهايي 0.35 درصد از تغييرات دروني رفتارهاي محيط زيستي را تبيين نمايند. نتايج حاصل از مدل معادله ساختاري (AMOS) نشان مي‌دهد كه ميزان استفاده از رسانه‌ها با ضريب رگرسيون 0.175، حس زيبايي‌شناسي با مقدار 0.183 و پايگاه اقتصادي اجتماعي با مقدار ضريب رگرسيون استاندارد برابر 0.160- بر متغير وابسته تأثير معنادار دارند. بحث و نتيجه گيري: استنباط مي‌شود كه در جامعه‌اي كه افراد از ذوق و سلائق زيبايي‌شناسي برخوردار باشند و نسبت به محيط‌زيست خود علاقه نشان دهند، رفتارهاي مسئولانه و صحيح خود را در برابر طبيعت و زيست‌بوم خود انجام خواهند داد.