سنجش پايداري اجتماعي محلات شهر يزد

شهر يزد در چندين سال رشد شتاباني داشته و تحولات جمعيتي و كالبدي زيادي به خود ديده است. پژوهش حاضر يك مطالعه كاربردي- توسعه‌اي با هدف سنجش وضعيت پايداري اجتماعي محلات شهر يزد به روش توصيفي– تحليلي، با استفاده از آزمون آماري تاپسيس فازي و ضريب همبستگي مي‌باشد. داده‌هاي پژوهش، از طرح تفصيلي سال ۹۶ شهر يزد، مركز آمار و برداشت ميداني شاخص‌هاي پژوهش با پرسشنامه گردآوري شده است. جامعه آماري شامل شهروندان بالاي ۱۵ سال شهر يزد مي‌باشند، مطابق فرمول كوكران400 نفربه عنوان حجم نمونه و نمونه‌گيري به روش تصادفي ساده به تناسب جمعيت محلات به صورت تصادفي طبقه‌اي در محلات تعيين گرديد. ۴ شاخص اصلي تغييرات جمعيت، مشاركت، امنيت و كيفيت زندگي مورد بررسي قرارگرفته است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه همبستگي بالايي بين شاخص كيفيت زندگي و پايداري اجتماعي وجود دارد. شاخص كيفيت زندگي با ضريب همبستگي0.948، شاخص امنيت با ضريب همبستگي 0.721 و شاخص مشاركت با ضريب همبستگي 0.673 به ترتيب بيشترين تأثير و رابطه معني‌داري با پايداري اجتماعي دارند. شاخص مهاجرت 0.217- با پايداري اجتماعي محلات شهر يزد رابطه معني‌داري ندارد. در بين محلات صفاييه، امام شهر و كوي طالقاني پايدارترين محلات و محلات عيش آباد، خير آباد و فرودگاه ناپايدار‌ترين محلات در بعد اجتماعي مي‌باشند.