بررسي اثرات برنامه‌هاي محروميت‌زدايي در ارتقاء پايداري اجتماعي و اقتصادي در شهرستان قلعه‌گنج، پايلوت اقتصاد مقاومتي كشور

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثرات برنامه‌هاي محروميت‌زدايي در ارتقاء پايداري اقتصادي و اجتماعي در شهرستان قلعه‌گنج پايلوت اقتصاد مقاومتي كشور انجام شد. روش تحقيق در اين پژوهش به صورت مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي‌هاي ميداني مي‌باشد جامعه آماري اين پژوهش كل افراد شهرستان قلعه‌گنج بود كه تعداد اين جامعه آماري80000 هزار نفر مي‌باشد و نمونه‌گيري تصادفي ساده براي تعيين تعداد افراد انتخاب شد. اطلاعات لازم جهت دستيابي به نتايج، از طريق پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. به منظور تعيين پايايي پرسشنامه ي محقق ساخته از آلفاي كرونباخ استفاده شد و روايي نيز از طريق روايي محتوايي و اكتشافي بررسي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري spss از طريق آزمون‌هاي همبستگي و رگرسيون صورت گرفت. لازم به ذكر است كه براي تحليل اطلاعات، مورفولوژي شهر مدنظر و تحليل ساختاري شهرستان قلعه‌گنج مورد بررسي قرار گرفت. استنتاج‌ها نشان مي‌دهد كه پيش‌فرض‌هاي مربوط به آزمون‌ها از ميزان مناسب برخودارند. ارتباط محروميت‌زدايي با ابعاد اقتصادي (پس‌انداز، اعتبارات، درآمد و اشتغال و بيمه) به ترتيب 0/73، 0/71، 0/61، 0/39 برآورد شد. ابعاد اجتماعي كه شامل شبكه‌ها، مشاركت اجتماعي و همبستگي و انسجام اجتماعي به ترتيب با 0/67، 0/79 و 0/61 با محروميت‌زدايي ارتباط دارند. ظرفيت و پتانسيل‌هاي شهرستان با ضريب 0/67 بر ميزان موفق بودن برنامه‌هاي محروميت‌زدايي اثر گذار نشان داده شد. بنابراين محروميت‌زدايي در شهرستان قلعه‌گنج با اثرپذيري از ظرفيت بالقوه و بالفعل موجود در سطح شهرستان و حوزه نفوذ آن مدنظر نظام مديريتي است و براي كاهش محروميت و فقر بايد بر روي اين ظرفيت‌ها و پتانسل‌ها سرمايه‌گذاري صورت پذيرد.