شماره ركورد :
1337185
عنوان مقاله :
بررسي اثرات متفورمين بر سطح آيريزين و پارامترهاي بيوشيميايي سرم در رت‌هاي نر نژاد اسپراگ – داولي با رژيم غذايي امولسيون پرچرب
پديد آورندگان :
حسن خان ، بابك دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي , يغمايي ، پريچهره دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي , پريور ، كاظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي , ابراهيم حبيبي ، آزاده دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز تحقيقات اندوكرينولوژي
از صفحه :
169
تا صفحه :
181
كليدواژه :
آديپونكتين , فعاليت ورزشي , گلوكز , مايوكاين , مقاومت به انسولين
چكيده فارسي :
آيريزين يك مايوكاين است كه بيشتر از عضلات پس از فعاليت‌هاي ورزشي ترشح ‌مي‌شود و در اختلالات متابوليك ميزان ترشح آن تغيير ‌مي‌كند. هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير متفورمين بر تغييرات سطح آيريزين پلاسما، تغييرات گلوكز خون و مقاومت به انسولين در رت‌هاي نر نژاد اسپراگ - داولي بود كه رژيم امولسيون پرچرب حاوي روغن ذرت دريافت ‌مي‌كردند. بيست و چهار سر رت نر، نژاد اسپراگ – داولي به دو گروه كنترل نرمال (n=8) و رژيم پرچرب (n=16) تقسيم و سپس گروه رژيم پر چرب به دو زير گروه شامل گروه كنترل رژيم پرچرب (n=8) و گروه متفورمين (n=8) تقسيم شدند. گروه كنترل نرمال رژيم استاندارد دريافت نمود. گروه كنترل رژيم پر چرب، رژيم امولسيون پرچرب حاوي روغن ذرت به صورت گاواژ روزانه و به مدت شش هفته و گروه متفورمين، رژيم امولسيون پرچرب همراه با متفورمين (به ميزان 250 ميلي‌گرم بر كيلوگرم روزانه) دريافت نمود. در پايان شش هفته ميزان گلوكز، انسولين، آيريزين، آديپونكتين، مقاومت به انسولين HOMA-IR، آنزيم‌هاي كبدي، فاكتور نكروز تومور آلفا (TNF-α)، پروفايل چربي در سرم، پروفايل چربي و پراكسيداسيون ليپيدي در كبد، همچنين ميزان بيان ژن PGC-1α با روش Real-time PCR در بافت چربي مورد بررسي قرار گرفت. آزمايشات بافت‌‌‌شناسي كبد شامل رنگ آميزي هماتوكسيلين – ائوزين به منظور بررسي تجمع چربي در بافت كبد انجام گرديد. ميزان گلوكز خون، مقاومت به انسولين، آديپونكتين، سطح آيريزين سرم همچنين پروفايل چربي سرم و كبد در گروه دريافت كننده رژيم پرچرب نسبت به گروه كنترل نرمال از نظر آماري بطورمعني‌دار افزايش يافت (P 0/05). تيمار با متفورمين باعث كاهش معني‌دار در سطح اين پارامترها نسبت به گروه رژيم پرچرب گرديد (P 0/05) بعلاوه افزايش در ميزان بيان ژن PGC-1α در بافت چربي در اين گروه مشاهده شد. با افزايش ميزان مقاومت به انسولين در رت‌هاي دريافت كننده رژيم پرچرب، سطح آيريزين سرم نيز افزايش يافت و با كاهش گلوكز و بهبود مقاومت به انسولين توسط متفورمين، سطح آيريزين نيز كاهش پيدا كرد. اين نتايج پيشنهاد ‌مي‌كند كه ممكن است افزايش سطح آيريزين، يك پاسخ جبراني در برابر مقاومت به انسولين و اختلال در سوخت و ساز گلوكز باشد. بر اين اساس شايد بتوان آيريزين را به عنوان هدفي براي درمان ديابت نوع دو مورد بررسي قرار داد.
عنوان نشريه :
يافته هاي نوين در علوم زيستي
عنوان نشريه :
يافته هاي نوين در علوم زيستي
لينک به اين مدرک :
بازگشت