نقش ميانجي اضطراب كرونا در رابطه بين راهبردهاي تنظيم هيجان و مقابله معنوي با پريشاني روان‌شناختي كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي

زمينه و هدف: همه‌گيري بيماري كرونا به‌عنوان يك عامل تهديد جهاني، استرس، اضطراب و پريشاني بالايي براي كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي ايجاد كرده است. اگرچه رابطه بين راهبردهاي تنظيم هيجان و مقابله معنوي با پريشاني روان‌شناختي تائيد شده است، اما توجه اندكي به عواملي ميانجي اين رابطه شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي اضطراب كرونا در رابطه بين راهبردهاي تنظيم هيجان و مقابله معنوي با پريشاني روان‌شناختي كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر ازنظر هدف بنيادي و به لحاظ روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي شهر مشهد بود. در اين مطالعه مقطعي 366 نفر در سال 1400 شركت كردند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان، پرسشنامه مقابله معنوي، مقياس اضطراب بيماري كرونا و مقياس پريشاني روان‌شناختي استفاده شد. داده‌هاي پژوهش به كمك شاخص‌هاي توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه سطح پريشاني روانشناختي و اضطراب كرونا در كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي 10.52±17.01 و 8.91±13.26 بود. بين‌ راهبردهاي تنظيم هيجان ناسازگار، مقابله معنوي مثبت و منفي و اضطراب كرونا با پريشاني روان‌شناختي رابطه معنادار وجود داشت (0.01 P). مدل مربوط به نقش ميانجي اضطراب كرونا در رابطه بين راهبردهاي تنظيم هيجان ناسازگار و مقابله معنوي منفي با پريشاني روان‌شناختي كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي برازش خوبي داشت (CFI = 0.99, NFI = 0.99, IFI = 0.99, GFI = 1, RMSEA = 0.078). نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه تنظيم هيجان، مقابله معنوي و اضطراب كرونا نقش مهمي در پريشاني روان‌شناختي كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي دارند. يافته‌هاي اين پژوهش مي‌تواند به تدوين مداخله‌هاي هيجان محور و معنويت‌گرا براي كاهش اضطراب كرونا و پريشاني روان‌شناختي ناشي از آن در كاركنان مراقبت‌هاي بهداشتي كمك كند.